2025-09-09 Litouwen: Richting westen - Kurpalaukis
Dinsdag 9 september 2025
Na mijn ochtendkoffietje ben ik het meertje ingedoken. Een meertje waarvan
ik in eerste instantie dacht dat het een rivier was. Maar het is het Mazais Subate
meer. Gelukkig maar, want ik wilde ook mijn lijf even een grote kuis geven na
al die stoffige avonturen. En rivieren vertrouw ik meestal niet zo. Daar wordt
vaak door industrie of riool van alles in gedumpt. Bij ons is er nog een vorm
van controle maar hier weet ik dat zo net nog niet.
Schoon van geest, lijf en leden ben ik Litouwen binnen gereden. De grens
bleek 150 meter van mijn slaapplekje af te liggen. Dus het Letland hoofdstuk
is afgesloten. Ik ga een nieuw land aandoen.
Mijn eerste indruk deed me aan Holland denken. Niet door de weg, die
is ronduit beroerd hier, maar door een molentje. Hij was niet meer
operationeel en herbergt een restaurant.
Het eerste wapenfeit in Litouwen is het aanvullen van de proviandkasten. Alles,
inclusief de koelbox, is leeg. Verrassend hadden ze hier Grimbergen blond in
halve liter blikjes. En dat is toch wel één van mijn favorieten.
De grensregio met Letland is heel open qua terrein. Veel land en akkerbouw
en hier en daar wat veeteelt.
Zoals gezegd, de wegen in deze regio zijn niet al te best. Ze zijn smal, als
een lappendeken opgekalefaterd met halve vlucht strookjes van grind. Door
de spoorwerking in het asfalt zie je iedereen slingeren. Ook de vrachtauto’s
die je tegemoetkomen.
Vandaag wil ik het plaatsje Birzai aandoen. De stad is bekend om zijn bierbrouwerij
Rinkuškai en ligt aan het meer Sirvenos. De plaats werd voor het eerst genoemd
na een bezoek van koning Jagiello in 1445. In 1589 kreeg de stad zijn stadsrechten
en werd zij bekend als een centrum van de reformatie.
Een blikvanger die je al van verre kan zien is de Katholieke Johannes
de Doperkerk.
Werkelijk prachtig van binnen. En de rust die ze uitstraalt. Gewoon heerlijk
om even in de banken te gaan zitten en een beetje te mediteren.
De kerk bevindt zich net buiten de slotgracht en aarden wallen van het kasteel.
Het kasteel was het eerste bastion fort in Italiaanse stijl in Litouwen en een
van de eerste in Noordoost-Europa. Hertog Krzysztof Radziwiłł bouwde dit
grootste en sterkste bastion, destijds, ter bescherming van zijn landerijen en
de noordelijke grens van Litouwen met Lijfland. De werkzaamheden begonnen
in 1575 met de bouw van een dam bij de samenvloeiing van de rivieren Apasčia
en Agluona. In de periode 1586-1589 werden de dijken aangelegd. Er werden
een statig landhuis, een Evangelisch-Gereformeerde Kerk, een arsenaal,
voedselopslagplaatsen, kazernes en andere gebouwen gebouwd. Het fort en
de stad vormden een geïntegreerd verdediging complex. De bouw werd voltooid
in 1589.
Aan de overkant van het meer Sirvenos, in Astravas, ligt het landhuis Astravas.
Halverwege de 16e eeuw werd het gebied rond Biržai een hertogdom en het centrum
van de gebieden die toebehoorden aan een tak van de invloedrijke familie Radziwiłł.
Omdat kasteel Biržai onbewoonbaar was, vestigde de familie Tyszkiewicz hun
zomerverblijf in Astravas, aan de overkant van het Širvėnasmeer tegenover Biržai.
Jan Tyszkiewicz gaf architect Tomasz Tyszecki de opdracht om het landhuis Astravas
te bouwen.Het Italiaanse villa-stijl paleis met twee verdiepingen en belvedère toren
werd in verschillende fasen gebouwd tussen 1849 en 1862 en straalt een karakteristieke
elegantie uit de romantiek uit.
Zo ongemerkt is het inmiddels drie uur in de middag geworden en ben ik halt
gehouden op een parking. Ik weet nog niet zeker of ik hier blijf want hij ligt aan
een best wel drukke route vanuit Letland, Litouwen in.
Deze parking blijkt onderdeel uitgemaakt te hebben van de Baltische weg. Een
vreedzame actie van de Baltische volkeren. Op 23 augustus 1989 sloegen ongeveer
twee miljoen mensen de handen ineen in een levende menselijke keten van 620 km
die de drie Baltische hoofdsteden Vilnius, Riga en Tallinn met elkaar verbond. Deze
gebeurtenis werd gehouden ter herdenking van de 50e verjaardag van het schandelijke
Molotov-Ribbentroppact, dat de beëindiging van de onafhankelijkheid van de Baltische
staten bepaalde. De Baltische Weg toonde de vreedzame vastberadenheid van de mensen
om hun staten te herstellen, evenals de solidariteit en eenheid van de drie Baltische staten.
Reacties
Een reactie posten