2025-05-17 Nederland: Friesland
Zaterdag 17 mei 2025
Na de lunch vervolg ik mijn tocht naar de provincie Friesland.
Ik ben er in een diep verleden ooit eens geweest met mijn ouders
toen zij een vakantiehuisje in Appelscha hadden gehuurd.
Het landschap lijkt er wel één vanaf een ansichtkaart. Precies zoals
ik mij had voorgesteld.
Even voorbij Leeuwarden vond ik deze parking van het recreatie
domein De Wielen. Een soort Vlietlanden zeg maar. Ik kon zo gauw
nergens verbodsborden vinden die toegang voor campers verbiedt
dus ik ga mijn bivak opslaan hier.
Helaas bleek de parkings van dit gebied in de avond gebruikt te
worden als crossterrein voor rondrijdende opgeschoten jeugd. Ik
ben daarom verkast naar het geboortebos even buiten Noardburgum.
En ik moet zeggen…ik heb me niet beklaagd. Een heerlijke stille plek
zonder lichtvervuiling.
Zondag 18 mei 2025
Ik ben zowaar wakker geworden na negenen. En dat overkomt me
niet zo vaak. Het is gewoon een pareltje van een plek hier. Geen
lawaai, geen licht, geen stadsgeluiden en niet al te veel vogelgekwetter.
Ik ben een stukje gaan wandelen in het Nationaal Landschap Fryske
Wâlden. Wat een heerlijk mooie omgeving hier. Geen stadsgeluiden.
Enkel tientallen zingende vogels, zoemende bijen en het gekwaak
van kikkers.
Van de natuur ben ik de stad ingedoken. In Dokkum om precies te zijn.
In 754 werd Bonifatius bij Dokkum vermoord. Dat is wat wij leerden op
school. Hele lijstjes van dergelijke geschiedenis hoogtepunten moesten
we uit ons hoofd leren en deze is me altijd bijgebleven. Waarschijnlijk
omdat de leraar die die les gaf er een goed verhaal omheen breidde.
Volgens de legende tikte Bonifatius, die de Friezen tot het Christendom
wilde bekeren, met zijn stok hier op de grond en kwam er schoon zoet
drinkwater naar boven. Een zeldzaamheid in de omgeving die enkel
maar zilt brak water kende. De bron is de waterpoel op de achtergrond
en er zou een geneeskrachtige werking vanuit gaan.
Persoonlijk vond ik het er te smerig uitzien om er in pootje te baden. Laat
staan ervan te drinken. Desalniettemin hebben ze hem van kant gemaakt.
De Friezen zaten niet op nog een God te wachten blijkbaar.
Het Lauwersmeer is mijn volgende halte. Het is in 1969 ontstaan
toen de voormalige Lauwerszee werd afgesloten van de Waddenzee.
Ook hier was veiligheid de reden.
Ik had een parkeerplekje aan het begin van de dam. In eerste
instantie leek het me wel wat om hier te blijven overnachten.
Maar, raadpleging van park4night leerde mij dat iedereen die
dat deed zonder waarschuwing 160 euro boete aan de kont had
zitten.
Zodoende ben ik een stuk noordoostelijk de dam afgereden naar
de provincie Groningen.
Hier aan het Nieuwe Robbengat vond ik een leuke plek waar
je, als ik de recensies mag geloven, door politie en handhaving
met rust gelaten wordt.
Dus ik sta inmiddels op Gronings grondgebied en heb Friesland
achter me gelaten. In mijn opinie is Friesland echt een provincie
die op ieders To Do lijst moet staan. Veel water, landerijen en
prachtig rustige wandelplekken met enkel maar dierengeluiden
om je heen.
Maar voor nu is dit het uitzicht vanuit mijn camperbus. Ook hier
alleen maar vogelgezang, kwakende kikkers en zoemende bijen.
Meer hoeft het niet te zijn.
Nog even een sfeerplaatje voor het slapen gaan.
Reacties
Een reactie posten