2025-05-19 Nederland: Groningen

 Maandag 19 mei 2025

Een heerlijke nachtrust gehad hier. Doodstil, geen lantaarns en enkel 

maar natuur. Voor nu op mijn gemak even ontbijten en dan de wagen 

eens uitkuisen. Het zand van Meijendel zit nog onder de plinten dus 

een sopje kan geen kwaad.


Daarna een fris, zeg maar koud, ochtendbad. Tsja het is nog niet 

vergelijkbaar met Zuid-Spanje hier.  Maar oké… het is doenbaar.  


Zoals ik Friesland voorstelde met zijn water en koetjes in de wei, zo

is dit het beeld dat ik over Groningen heb. Veel akkers. Heel veel 

akkers.


Al rijdende door het platteland, Google had gelukkig een mooie 

binnendoor route voor me berekend, zag ik deze Luchtwachttoren.

Luchtwachttoren 701 om precies te zijn. Een onderdeel van ons 

luchtverdedigingssysteem uit de jaren vijftig om Russische 

vliegtuigen die onder de radar door vlogen te kunnen detecteren. 

Midden in de koude oorlog dus. De torens werden bemand met 

vrijwillige luchtwachters die na een opleiding feilloos de russische 

types vliegtuigen naar model en geluid eruit konden pikken en hun 

bevindingen doorgeven aan het luchtverdediging centrum. Er 

schijnen in die tijd zelfs wedstrijden georganiseerd te zijn wie dat 

het beste kon.


De toren is helaas enkel onder begeleiding te beklimmen. Het uitzicht 

moet er ongeveer zo hebben uitgezien.


Ook Groningen kent zijn molens. Zoals hier de molen De Hoop. Een 

korenmolen die nog steeds consumptiemeel maalt. Daardoor is hij 

niet te bezichtigen.


Bij het Zuidlaardermeer vond ik het welletjes voor vandaag. Het meer 

is weliswaar te groot om helemaal rond te lopen, maar er zullen best 

wel leuke, wat kortere wandelroutes, te lopen zijn.


Ik kon mijn busje mooi kwijt naast een van de strandjes. Dus 

morgenochtend kan ik mooi nog een ochtendduik nemen om 

op te frissen.


Dinsdag 20 mei 2025


In Groningen ligt het vestingstadje Bourtange. Door zijn stervormige vorm 

een nagenoeg onneembare vesting. 


De stad is enkel bereikbaar over diverse bruggetjes en poorten. Het 

kent zodoende diverse verdedigingslinies.


In eerste instantie dacht ik dat het huisje met de twee deurtjes een 

schildwachthuisje was. Maar het bleken twee wc’s waarvan de grote 

boodschap de gracht in plonst. Geen flauw idee of het vroeger ook 

als zodanig gebruikt werd of dat het later zo gebouwd is. De zitplank 

met gat erin doet echter niet echt modern aan.


Door de korenmolen is het stadje zelfvoorzienig. Knap handig als je 

een lange tijd belegerd wordt.


In de graanschuur stond dit tandrad. Waarschijnlijk een reserve. Ik 

kon geen overbrenging vinden van de molenwieken kracht naar het 

tandrad. We ontdekte ik diverse nesten van Vinken die gestrest over 

je hoofd heen vlogen wanneer je de ruimte binnen ging. Gelet op het 

geluid had ik het idee dat de eieren al uitgekomen waren. 


Het stadje is lekker authentiek. Op een paar auto’s op het midden 

plein na. 


Al met al een erg fotogeniek plaatsje. Ik mag zeggen dat het weer ook 

erg meehielp. Volle bak zon, 22 graden en geen wind. Het leek wel 

hoogzomer. Heerlijk.


De volgende stop is de supermarkt. En dat was nodig. De ijskast 

was tot op de bodem leeg. Ik heb dan ook getreuzeld met vullen 

omdat ik dat in Duitsland wilde doen. Evenals diesel tanken. De 

dieseltank zit ook al bijna op zijn reserve. Maar de wekelijkse 

boodschappen scheelde mij twintig euro en op de diesel 

bespaarde ik 16 euro. Dus 36 euro blijft in de knip. Eigenlijk te 

bizar voor woorden dat zoiets in een ritje van net aan tien 

kilometer mogelijk is.


Een slaapplekje vond ik buiten Papenburg langs het Seitenkanal 

Gleesen-Papenburg.  Dus vanaf morgen ga ik het noorden van 

Duitsland verkennen. De provincie (deelstaat) Nedersaksen.


Een plekje waarvan ik dacht dat het een visser stekkie zou zijn. Maar 

het blijkt ook populair bij sportduikers.


Vorige   Home   Volgende

Reacties

Populaire posts van deze blog

2024-10-31 Onderhoud aan de Ducato

Europa-trip 2024: Week 22 - van Dijon naar Oostende

2024-10-24 Onderhoud aan de Ducato