2025-05-21 Duitsland: Nedersaksen-Ostfriesland
Woensdag 21 mei 2025
Ik begin de dag met een bezoekje aan de Action. Op de één of
andere manier speel ik het steeds klaar om mijn washandjes
kwijt te raken. Niet per toeval maar gewoon door domheid. Ik
gebruik het washandje, hang hem aan de buitenspiegel te drogen
en vergeet hem daarna. Of hij valt door de wind. Kortom… dat is
me dus zes keer gebeurt schijnbaar, want zoveel had ik er bij me.
Gelukkig kosten die waschlap hier geen drol.
Tegenover het raadhuis is Papenburg ligt het museumschip Friederike
von Papenburg. Het schip maakt deel uit van het Maritiem openlucht
museum. Het werd in de jaren tachtig door de opleidingswerkplaats
Meyer Werft volgens de oorspronkelijke plannen als replica nagebouwd.
Het landschap voor vandaag… veel, heel veel uitgestrekte landerijen.
Veel akkerbouw maar ook veeteelt.
Elk deel van Duitsland heeft wel zijn specifieke bouw van de huizen
en boerderijen. In Beieren zijn dat de vakwerkhuizen en hier de Stelp.
Een Stelphoeve is een boerderijtype dat zijn oorsprong heeft in Friesland
en is populair omdat de bouw goedkoper is dan de oudere kop-hals-
rompboerderij. Bij de Stelp bevinden de woon en werkruimtes zich
onder één dak en is afgekeken van de Noord-Hollandse Stolpboerderij.
Deze heeft in tegenstelling tot de Stelp een piramidevormig dak.
Ik wil vandaag niet zoveel rijden en meer een beetje chillen.
Op Google Maps zag ik de Heseler Waldsee en dat klonk
me wel leuk in de oren.
In mijn onschuld had ik op zijn minst een knap meer verwacht, maar
naar Hollandse begrippen is het meer een bosven. Maar oké… in het
bos moet ook nog een oud Klooster zijn, of althans… de overblijfselen
ervan.
Het oude Klooster dat hier gestaan heeft, het Premonstratenzer Klooster
van Barthe, werd gesticht in 1170. Enkel de plattegrond is nog blijven
bestaan en dat heeft men zichtbaar gemaakt door hagen. Het was van
oorsprong een vrouwenklooster maar werd na de Reformatie opgeheven
en kwam in handen van de Oost-Friese graven.
Dus al met al was eigenlijk ook het klooster niet helemaal wat
ik ervan verwachtte. Maar het bos waar alles zich bevindt is
waanzinnig mooi. Dat vind ik überhaupt van bijna alle Duitse
bossen. De meeste bossen zijn hier nog echt bossen waar
nog niet, in opdracht van academisch geschoolde tuinmannen,
de motorzaag in gezet is.
Het parkeerplaatsje hier bevalt me wel. Ik ga het, voor vandaag,
als slaapplek gebruiken.
Donderdag 22 mei 2025
Het was een lekker kalm plekje/ Op wat wandelaars met hond en
een paar personen die er gingen paardrijden was ik er alleen.
Het is koud vandaag. Voor mijn gevoel onder de tien graden met zo
nu en dan wat gespetter en een harde koude wind met veel dreigende
luchten.
Na een relaxte rit door de vlakke en uitgestrekte polders ben ik
in Wilhelms Stad beland. De stad van de Duitse marine. Met zijn
aparte Kaiser-Wilhelm-Brücke. Een draaibrug uit 1907. Toentertijd
de grootste draaibrug van Europa.
Naast de brug ligt het Marine museum dat, in tegenstelling tot zijn
collega in Den-Helder, niet enkel een onderzeeër te bezichtigen
heeft maar ook drie boten waar je vrij in/op mag lopen. Bij de kassa
stond echter een rij tot Tokio waarvan ook nog eens drie schoolklassen.
Dus ik heb een bezoekje maar verstek laten gaan.
Zodoende ben ik doorgereden naar Bremerhaven. Een stuk meer naar
het oosten dus. Hier kan ik mooi even genieten van alle bedrijvigheid
bij het laden en/of lossen van de grote zeeschepen.
Ik sta op de parking van (volgens mij) een cruiseterminal. Ik zie
geen verbodsborden dus ik heb besloten hier mijn nachtje te
gaan doorbrengen. Althans… als dat wil lukken. Het stormt
behoorlijk en, ondanks dat mijn busje niet in een echt open
vlakte staat, schudt hij af en toe behoorlijk.
Aan de parking bevindt zich ook nog een toegankelijk dames en heren
toilet met watertappunten. En dat komt goed uit want mijn watertank
met hoognodig bijgevuld worden.
Vrijdag 23 mei 2025
Ik heb verbazingwekkend goed geslapen zo midden in een havengebied.
In de ochtend, zo rond 07.30 uur begonnen de geluiden pas op gang te
komen. Hoge zoemtonen, lage basgeluiden van stampende dieselmotoren
en dergelijke. Wanneer je zit vallen ze niet zo op maar liggend in mijn brits
komen ze best hard door. Dus tijd om op te staan.
Ik neem afscheid van Bremerhaven met een laatste blik op de Pingelturm.
De Vuurtoren Kaiser Schleuse met mistbel.
Ik rij verder richting Oosten. Naar Cuxhaven. Hier kan ik nog even
een blik werpen op de Waddenzee. Naarmate ik meer oostwaarts
ga wordt dat straks de Oostzee.
De volgende stop wordt Wischhafen. Hier wil ik met de veerboot de Elbe
oversteken. Dus voor nu… vele kilometers door de polders.
Alvorens aan boord te gaan sta je eerst een 45 minuten in de file.
De veerbootjes bieden maar plek aan zo’n dertig auto’s. En als je
pech hebt dat er ook vrachtwagens mee willen, dan reduceert dat
het aantal rap aanzienlijk.
De overtocht kost 21 euro. 3,50 euro voor de persoon en de rest voor
het busje. De trip is ongeveer 20 minuten naar Glückstadt.
Ik had natuurlijk ook voor de tunnel bij Hamburg kunnen kiezen maar
diverse mensen hadden gezegd dat het daar altijd stapvoets file rijden
is. Daarnaast vind ik zo’n overtocht ook wel wat hebben.
Iets voorbij Itzehoe heb ik de Duc op een picknickplek gezet.
Tijd voor wat rust en de maaltijd. En in de tussentijd eens
kijken waar ik in de buurt een deftige slaapplaats kan vinden.
Deze rustplaats ligt wat schuin neerwaarts van een heuvel.
Dus niet ideaal om te slapen. Daarnaast is er knap veel herrie
van de verkeersweg die er langs loopt.
Maar het kostte niet veel zoeken. Een kleine zes kilometer verderop,
aan het Mühlenteich zwemmeer, vond ik een prachtige parking met
camper plaatsen.
Dus morgenochtend kan ik kiezen. Of een bad…
Of een douche. Beide ijskoud hahaha.
Zaterdag 24 mei 2025
Ik begin de dag vandaag, na een ijskoude rillerige douche, met
het douchen van de auto. Zo langzamerhand ben ik al rap een
maandje onderweg en, na alle gortdroge dagen, heb ik nu een
paar buitjes regen ver me heen gehad.. Geen plensbuien maar
van die korte druppel buien die van die lekkere zand en stof druppels
achterlaten op je lak. Dus een wasbeurt is gewenst. daarna nog even
een drogist opzoeken en dan trek ik verder naar het noorden. Veel
foto’s van het Noord-Duitse landschap zal er niet inzitten denk ik. Het
landschap is nog steeds hetzelfde. Enkel glooit het nu iets meer. Het
is bij lange na nog geen Noord-Frankrijk maar er is wat hoogteverschil
te bespeuren. Zoals het er nu uitziet wordt de volgende stop… Denemarken.
Reacties
Een reactie posten