2025-05-09 Nederland: Kustgebied-Meyendel-Bollenstreek

 Vrijdag 9 mei 2025

Zoals ik in mijn Blog op 26 april schreef is de Canon 6Dmk2 defect

gegaan. Aangezien de reparatie een langdurige grap gaat worden

heb ik een Canon 5Dmk4 aangeschaft. Anders dan het nummer 

doet vermoeden is dit een stapje hoger op de professionele camera

ladder. Het is een tweedehands, dus een grote gok omdat de sluiter 

van elektronische camera’s maar zo’n 150.000 clicks meegaan. Maar 

ok, nieuw is momenteel even geen optie. Er ligt nog een prachtige 

belastingaanslag op de plank die betaald moet worden. Plus de 

reparatiekosten voor de 6D camera en nog wat andere zaken waar ik 

de komende tijd absoluut niet op wil bezuinigen. Dus… keuzes te maken.

De komende dagen wordt het weer stralend zomerweer, dus ik trek 

noordwaarts de kust langs. Rechtsaf op de foto en een tijdje doorrijden 

dus. 

Weliswaar niet helemaal waar omdat ik voor de snelweg gekozen heb.

En dit gaat langs de grensovergang Hazeldonk waar de KMar net aan 

de dinerpauze bij McDonalds begonnen is. Dus ook vandaag ben ik 

niet het lijdend voorwerp van een grote anti-illegale controle. Deze door 

de PVV in het leven geroepen grenscontroles zullen echter meer boetes 

opleveren voor autopapieren e.d.die niet kloppen dan dat er een Illegaal 

in een kofferbak gevonden wordt. Niet voor niets dat de kranten angstvallig 

stil zijn voor wat betreft het vermelden van statistieken.

Zaterdag 10 mei 2025

Heerlijk geslapen op één van de parkings van de Vlietlanden nabij Leiden.

Alvorens te starten met zonnekloppen op het strand van Meijendel ben 

ik even oud-Wassenaar ingedoken.  Kwestie van even mijn ijskast vullen 

met wat Jumbo artikelen. Hier wat getest met de andere camera. De 

karakteristiek is aardig verschillend met de 6D. Dus dat gaat even wennen 

worden. Maar ok, dat is een kwestie van wat uitproberen en voor-instellen.

Aan het eind van de dag een plekje gevonden langs het Valkenburgs meertje.

Zalig om met een pintje naar de ondergaande zon te kijken.

Zondag 11 mei 2025

Vanaf de boerderij Meijendel, nu infocentrum van de boswachterij en 

pannenkoekrestaurant, is het zo’n twee kilometertjes lopen naar het 

strand. Daarna nog een kilometertje richting Scheveningen naar mijn

stekkie. 

Dus de minimale zes kilometers voor een dag ga ik dubbel

en dwars  halen. Zeker het gesjok door het rulle zand meetellen en 

ik heb genoeg calorieën verbruikt vandaag.

Meijendel is van oudsher een waterwingebied. Dus heeft, als natuurpark, een 

zekere klasse. De handhaving om binnen de lijntjes te blijven is strikt dus het 

is bij onze Hollandse kansrijke pareltjes niet zo’n populair gebied waardoor 

het zalig rustig wandelen is onder het genot van een aanhoudende serenade 

van vogelgeluiden.

Naast de Galloway Runderen lopen er Konikpaarden los in het gebied.

Ook Reeën zou je moeten kunnen spotten maar die heb ik er nog nooit 

gezien. Ondanks dat ik er toch al een dikke zestig jaar kom.

Vroeger kon je hier heerlijk over de horizon staren en mijmeren over de verre 

reizen die zeehelden in naam van de Verenigde Nederlanden maakten. Nu 

is het, dankzij de klimaatgekte, bijna een industriegebied waar je naar kijkt.

Het is niet enkel sentiment dat mij richting heimat trekt. Het voordeel van 

het Nederlandse strand ten opzichte van het Belgische strand is de ligging.

Hier ligt het strand op het westen en in België op het noorden. Dat scheelt 

aanmerkelijk in de gevoelstemperatuur wanneer het een beetje waait. En 

dat doet het negen van de tien dagen. Daarnaast zijn de voor-duinen hier 

vrij toegankelijk zodat je altijd een beschutte plek kan vinden.

Voor het overnachtingsplekje heb ik Oud-Wassenaar gekozen. Een lekker 

rustig parkeerterrein bij een bejaardentehuis. Zodoende kan ik morgen 

binnen 15 minuten weer op Meijendel zijn voor een nieuw dagje genieten.

Maandag 12 mei 2025

Lekker geslapen. Ik kan niet anders zeggen.

We associëren Wassenaar altijd met de rijksten en hun kolossale 

villa's. Maar Wassenaar kent ook een gewone oude dorpskern dat 

best charmant is. Een aanrader om doorheen te lopen.

Voor vandaag ga ik afscheid nemen van dit slaapplekje. Morgen 

is het marktdag en dan is de parking, vanaf zes uur in de ochtend, 

afgesloten. En dat is mij net iets te vroeg om de wekker te zetten.

Dus vanavond, na het relaxen op het strand, ga ik weer richting de 

Vlietlanden.

Op zich ook geen kwelling, zo midden in het Zuid-Hollandse groene hart.

Nog even een sfeerplaatje voor het slapen gaan. Het is weer mooi 

geweest voor vandaag.

Woensdag 14 mei 2025

Gisteren was een gevaarlijk zonnebad dagje. Er stond een zeebries 

die wat fris aanvoelde. Daardoor heb je niet echt in de gaten wanneer 

je bij moet smeren. Dus ik zal mijn huid best wel wat tekort gedaan 

hebben en besluit dan ook om er vandaag een toerdag in de polders

van te maken.

Tussen Leidschendam en Voorschoten zag ik in de verte deze molen 

staan. Het is de Knipmolen in de Knippolder en dateert uit 1814. De 

naam Knip is vernoemd naar de zogenaamde knijp.Een vernauwing in 

Vliet met een wad. 

De molen staat tegenover het domein van kasteel Duivenvoorde. Ik 

heb nog even overwogen om daar nog wat rond te wandelen maar 

(letterlijk) voor alles moest betaald worden. 

Ook om te wandelen. Dat er betaald moet worden voor 

de bezichtiging van het kasteel, daar wil ik nog wel in 

meegaan. Maar voor wandelen… 

Bij de buren, het Koninklijke landgoed De Horsten, kan ik voor nop 

mijn zes kilometertjes afvinken. Het landgoed is Koninklijk bezit Het 

is tussen 1797 en 1881, door drie aankopen, in het bezit gekomen 

van prins Frederik. Nu is het eigendom van koning Willem-Alexander 

die de daar gelegen boerderijen Raaphorst en Horstlaan aan zijn 

neven Floris en Pieter-Christiaan in eeuwigdurende recht van erfpacht 

en opstal heeft gegeven.

Vanuit Voorschoten is het een kort ritje naar de bekende drie 

molens van Leidschendam. 

Deze molendriegang zijn gebouwd in 1672 voor het droogmalen 

van de Drieman polder. Een polder en voormalig waterschap 

van de gemeente Zoetermeer. Daar waar het vroeger een 

agrarische bestemming had is het inmiddels een natuur en 

recreatiegebied geworden met een z.g. piekberging om bij 

extreme hoeveelheden neerslag het overtollige water te kunnen 

opvangen. Het waterpeil kan dan ongeveer anderhalve meter 

stijgen.

In deze, zeer rustige omgeving, heb ik vroeger in mijn jeugd, 

toen we allemaal nog een krantenwijkje liepen, regelmatig in 

moeten vallen voor een schoolvriend als deze ziek of op 

vakantie was. Ik kan me herinneren dat het een koud baantje 

was in hartje winter.

Wanneer je door Leidschendam rijdt is het aandoen van 

het sluizencomplex een ToDo momentje. Deze schutsluis 

dient om het hoogteverschil tussen de waterschappen 

Delfland en Rijnland te overbruggen. Ik kan me herinneren 

dat de sluis en ophaalbruggen vroeger met de hand bediend 

werden. Dit leidde tot extreme verkeershinder omdat de sluis 

in een belangrijke verkeersader ligt. Na de bouw van de 

Sijtwendetunnel in 2003, is veel hinder weggenomen.

Vanaf de Sluiskant had ik trouwens ook een mooi zicht op 

de houtzaagmolen de Salamander die in 1777 is gebouwd 

als vervanger voor een afgebrande voorganger. De molen 

is tot 1953 in bedrijf geweest. 

Maar voor vandaag is het weer even mooi geweest. Ik heb 

honger, ga een stekkie op de Vlietlanden claimen en Nasi 

Goreng met hete kip maken. Morgen weer een nieuwe dag.

Donderdag 15 mei 2025

Ik trek noordwaarts vandaag. Een beetje bollenstreek dus. 

Bij Meijendel nog mooi even mijn watertank kunnen vullen 

met drinkbaar duinwater. 

Holland is natuurlijk wel het land van de molens. Die kom je dus in 

alle soorten, maten en functies tegen. Zoals hier de windmolen Hoop 

Doet Leven in Voorhout. Deze poldermolen stond oorspronkelijk in 

Rijnsburg ten behoeve van de bemaling van de polder Kamphuizen. 

Door de uitbreiding van de bloemenveiling stond de molen echter in 

de weg en heeft men de molen in zijn geheel verplaatst naar de huidige 

locatie. Leuk detail, toen de molen tijdens de verplaatsing een halve 

meter boven de grond hing was het juridisch geen onroerend goed meer 

en heeft men het eigendomsrecht overgedragen aan de Rijnlandse 

Molenstichting die daardoor een gunstiger belastingtarief moest betalen.

In de bollenstreek was nog niet veel kleur te bekennen. 

Al zal het niet lang meer duren of de tulpen zullen hier als 

prachtige gekleurde banen te bewonderen zijn.

Als slaapplekje ga ik de parking van de voetbalvelden van Vogelenzang 

gebruiken. Pal naast de plaatselijke jeugdhonk dat, gelukkig, als enigste 

dag van de week, gesloten was. Scheelt weer slapen in de herrie.

Vorige   Home   Volgende