2025-04-24 België: Charleroi, Dinant, Vlaamse Ardennen

 Donderdag 24 april 2025

Het is een grijze dag. Toch heb ik zin om op pad te gaan dus ik 

heb het plan opgevat om het fotografiemuseum in Charleroi te 

gaan bezoeken.  Ik ben er ooit eens eerder geweest. Zo’n negen 

jaar geleden en, zodoende weet ik dat het één van de beter  musea 

in zijn soort is. 

Het museum is open tot 17:00 uur en aangezien het nu reeds 13:00 

uur in de middag is en Charleroi dik anderhalf uur rijden, vanaf 

Oostende, vergt wil ik richting Dinant rijden. Daar overnachten, morgen 

wat rond Dinant bekijken en dan naar Charleroi.

Ik heb de overnachtingsplek bij Dinant Aventure gekozen. Ik heb hier 

eerder gestaan en ben toen weggegaan door al die opdringerige mannetjes 

die rond de camper drentelden. Maar nu valt de regen, het merendeel van 

de tijd met bakken naar beneden. Dus die hitsige mannekes blijven thuis 

zo schat ik in. En deze plek ligt strategisch perfect langs de snelweg. Dus 

ik gok het erop.

Vrijdag 25 april 2025

Dinant vind ik één van de leukere steden. Naast de 13e eeuwse 

Collégiale Notre-Dame niet in de laatste plaats om zijn gigantische 

citadel die honderd meter boven de rivier de Maas is gelegen. De 

citadel heb ik jaren geleden eens bekeken met een grand tour. Zo 

één compleet met een treintje door de gangen en schachten. Een 

pracht belevenis, zo weet ik mij te herinneren.

Vandaag beperk ik mij om gewoon wat sfeer te proeven. Het was een 

niet zo’n mooie dag dus het nodigde niet echt uit om een uren lange 

wandeling te maken.

Tijd om het museum in te duiken dus. Dit fotografiemuseum vind ik 

één van de betere, zo niet de beste, die ik ken. Naast de prachtige 

permanente collectie hebben ze regelmatig thema’s om het bezoek 

te blijven boeien. Wanneer ik zo naar de tentoongestelde foto’s kijk 

vallen de zichtbare details in de lichte en donkere gebieden in de 

foto’s op. Iets dat met de analoge fotografie nog niet echt geëvenaard 

is door de digitale versie. Al komt de Hasselblad camera aardig in de 

buurt kwa scherpte en detail opslag. Ok… we spreken dan over een 

camera met een sensor diagonaal van 54,8 mm. 

De meeste vakfotografen zijn al blij dat hun camera een sensor 

diagonaal van 43.3 mm, wat overeenkomt met het vroegere filmrolletje, 

heeft. 

Toen het museumbezoek achter de rug was bleek het weer een stuk 

opgeknapt. Ik besloot dus nog wat dagen rond te toeren in Wallonië.

Zo’n beetje zonder echt plan rond rijden levert altijd wel wat verrassingen 

op. Zoals dit kasteeltje Des Ducs D’Havre. 

Of de Scheepslift van Strépy-Thieu die binnenvaartschepen een 

hoogteverschil van maar liefst 73,15 meter laat overbruggen. 

De Scheepslift van Strépy-Thieu kwam in de plaats van vier hydraulische 

liften in het oude centrum kanaal. Voor de nieuwe scheepslift werd een 

nieuw centrum kanaal gegraven en de oude hydraulische liften werden op de monumentenlijst gezet. Al met al een prachtig staaltje bouwtechniek. Je gaat echt zeggen dat het een Belgisch wereldwonder betreft.

Bij de nieuwe Scheepslift van Strépy-Thieu wordt de parkeerplaats, 

door park4night, aanbevolen als mooie camperovernachtingsplaats.

Ik had echter een mooie plek gezien op het domein De La Mer de Sable.

En aangezien ik morgen de dag wil beginnen met een boswandeling heb 

ik die gekozen.

Zaterdag 26 april 2025

Vandaag begin ik de dag dus met wat wandelen door het domein. 

Al gauw zag ik dat de wandeling door dit domein ook onderdeel 

uitmaakt van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. 

Een tocht die ik eigenlijk dit jaar had willen lopen vanuit Sluis NL.

Alle voorbereidingen had ik al in huis. Enkel mijn camper kon ik 

nergens, voor een normale prijs, stallen. Inmiddels heb ik wat 

opties aangeboden gekregen. Dus de tocht staat weer hoog op 

de bucketlist. Alleen de fysiek weer trainen en voldoende (over)moed 

verzamelen. 

Mijn volgende halte wordt de Vlaamse Ardennen regio met zijn 

glooiende landschappen. 

Een prachtig landschap met veel leuke authentieke momenten.

Ik heb mijn foto’s moeten maken met de Sony RX100 iii omdat 

de Canon kapot gegaan is. De bekende error 20. Wat dus een 

nieuw sluiter mechaniek gaat kosten. Een bekende Canon kwaal.

Maar oké… de Sony schiet ook leuke plaatjes.

Mijn plekje voor de nacht wordt de parking Vierschaar. Precies 

op de grens van het Waalse en Vlaamse gewest. Daar waar de 

ronde van Vlaanderen gereden wordt met zijn helse kasseienweg.

Man, man, man… ik dacht dat mijn busje uit elkaar rammelde. 

Maar het viel mee. Enkel mijn Leffe glas kletterde kapot. Gelukkig 

heb ik nog een Grimbergen glas mee. Dus ik overleef het wel.

Zondag 27 april 2025

ik heb heerlijk geslapen hier boven op de Kluisberg.

Als gezelschap stond er nog een ander, wat oud ,camperbusje met 

een ouder Duits echtpaar. 

Vandaag wil ik een stuk gaan wandelen. Aangezien ik boven 

op de berg sta betekend dat dus naar benee, en daarna dus

weer omhoog. Het is niet anders. Maar zo met al die blauwe

plantjes in bloei belooft het wel een mooie wandeling te worden. 

Het wordt een niet al te lange wandeling. Zo’n 6.5 km. Aangezien 

ik bovenop de berg sta en de wandeling dus begin met dalen, zal 

het laatste stukje dus de fysieke prestatie van de dag worden. En 

dan is 6.5 km meer dan genoeg voor deze mooie zondag.

Het grootste deel van de wandeling is door het bos.

Een plek waar je, normaal gesproken, lekker kan genieten van de 

vogelgeluiden. Maar dan kan je het beste niet in een weekend op 

pad gaan want zo te horen is er een wandelvereniging, bestaande 

uit een deel van de grijze-golf-generatie, op pad. En die hebben 

elkaar veel te vertellen. Jammer dat sommigen wat doof zijn. 

Er was een stukje waar ik wat meer aan de bosrand moest 

lopen. Met dit soort uitzichten. De Vlaamse Ardennen met 

zijn glooiende landschappen is toch een prachtige streek 

om te zien.

De rest van de dag heb ik gevuld met wat chillen in het zonnetje 

en het maken van de voeding voor de komende drie dagen. En 

ja… de dosis aanbevolen groenten horen hier ook bij, al staan 

ze buiten beeld.

Voor de komende dagen weet ik nog niet echt welke kant ik op ga. 

De Kempen scoort hoog. Van daaruit kan ik eventueel nog even de 

Nederlandse kust aandoen. De temperaturen gaan volgende week 

langzaam zomers worden en het rondreizen in mijn busje ben ik nog 

niet zat. Sterker nog… ik heb echt een vakantiegevoel te pakken.

Vorige Home Volgende