2025-04-14 België: Ardennen

 Maandag 14 april 2025


Het nachtje slapen aan het vredesbos is goed bevallen. Erg 

vredig mag ik zeggen. Heerlijk stil en wederom geen lichtvervuiling.


Het "Bois de la Paix" ofwel het Vredesbos. Dit bos werd 

aangelegd naar aanleiding van de 50e verjaardag van 

de Slag om de Ardennen. Het bos is 3 ha groot en bevat 

allerlei boomsoorten die thuishoren op de hoogvlakte van 

Bastogne. Opmerkelijk is dat alle bomen samen, vanuit de 

lucht bekeken, het symbool van UNICEF vormen. Het bos 

werd opgedragen aan de Belgische en geallieerde strijders 

en burgers die vochten voor onze vrijheid. 


Niet dat ik er echt zin in heb om met zo’n mooi

uitzicht verder te rijden maar, zo langzamerhand 

wil ik weer een beetje richting Oostende gaan.


Aan de N89, net voorbij het Aerodrome van Saint 

Hubert,vond ik deze picknickplek. Geen straatlantaarns 

en na een paar uurtjes chillen was er nog niemand 

gepasseerd. Dus een perfecte overnachtingsplek om 

op mijn lijstje te zetten. Zo rond Saint Hubert ken ik uit 

ervaring al knap wat mooie plekken. Het enige nadeel 

hier is dat de GSM ontvangst uitermate belabberd is.


Dinsdag 15 april 2025

Het was wederom een perfecte plek. Weliswaar tot zo’n 

18:00 uur wat geluid van de snelweg doch daarna was 

die uitermate stil. En sterren… niet normaal zo veel.

Heldere lucht en geen straatlantaarns. Prachtig.


De voorspellingen zijn een regenachtige dag. Ik moet 

zeggen dat het tot nu toe nog meevalt. Desalniettemin 

ga ik er geen grote lange wandeling tegenaan gooien. 

De Rouge Ponce is een kleine drie kilometer. Dus dat 

durf ik wel aan. 


Het gebied stond vroeger onder water. De bladeren 

en bomen die langs het water stonden en vaak door 

de hoge vochtigheid omvielen zorgden voor een, op

het water liggende, voedingsbodem voor planten en 

mossen. Naarmate er meer groeide zakte deze grond 

naar beneden en diende weer als voedingsbodem voor 

de volgende laag. Dit herhaalde zich tot de huidige 

situatie waarbij zelfs bomen op die moerasdrap groeien. 


Het gebied is nu te betreden over een vlonderpad. 


Ik ben een beetje gaan rondtoeren en vond wat kastelen

die leuk zijn om aan te doen. Zoals hier het kasteel van 

Jemeppe bij Hargimont.


En het Gravenkasteel van Rochefort. 


Het Chateau De Lavaux-Sainte-Anne was het enigste 

kasteel wat te bezichtigen was. De anderen waren privé bezit.


Bij gebrek aan echt wild kan hier, in de kasteeltuin, 

een groep Reeën gespot worden.


Deze man zorgde er voor dat de Reeën binnen bleven 

door de kasteel omheining te restaureren. Voor zover 

Ik begreep is dat allemaal vrijwilligerswerk.


En wederom vond ik een picknickplek. Deze keer aan de N97 

richting Namur. Net onder de Maas. Zonder verlichting. Zalig!!


Woensdag 16 april 2025

Maar toen de zon onder ging werd de parking het domein van de 

haantjes die op zoek waren naar seksuele (mannelijke) diensten.

Ik ben maar verhuisd. Geen zin in dat gescharrel rond mijn busje.

Een mooi plekje vond ik een tiental kilometer verderop bij het 

sportcentrum van Mavoye. Een nette plek. Zeer schoon en stil.

En bij het wakker worden dit uitzicht. Het kon slechter.

Het weer vandaag is zwaar bewolkt en het beloofd een regenachtige 

druilerige dag te worden. 

Op de satellietbeelden zag ik dat de kust er

een stuk beter vanaf kwam dus ik besloot zo langzamerhand terug 

richting Oostende te gaan rijden. Het was weer een leuk voorjaars 

tripje.



Reacties

Populaire posts van deze blog

2024-10-31 Onderhoud aan de Ducato

Europa-trip 2024: Week 22 - van Dijon naar Oostende

2024-10-24 Onderhoud aan de Ducato