Europa-trip 2024: Week 11 - van Messina naar Petrosino
Zondag 14 juli 2024
Gisteravond was het te laat om een fatsoenlijke foto te maken van mijn slaapplekje. Dus bij deze.
Het is zo’n beetje de parkeerplek van de zeevissers. De meeste staan gewoon op het strand
in de branding te vissen maar sommigen gaan de zee op en worden weer terug afgezet.
Nu zit ik iets ten zuiden van Messina aan het strand van Mili San Marco.en kijk uit over de
Straat van Messina. De bedoeling is dat ik de punt van Sicilië rond ga en uitkom aan de kant
van de Tyrreense zee.
Park4Night beveelt een plek aan waar je vroeg aanwezig moet zijn omdat er maar één, misschien
twee, campertjes kunnen staan. Zodoende was ik er dus al om acht uur. Een mooi plekje aan het
einde van een doodlopend straatje bij de ingang naar dit strand.
Dat er drie uur later zo uitzag. Het straatje waar ik stond was vakkundig door foutparkeerders
volgebouwd zodat enkel de Fiat Panda’s en kleiner nog weg konden. Gelukkig was ik voornemens
hier te overnachten, wat de bestuurder van een BMW niet wilde gaan doen. En die kon dus mooi
uren wachten in de brandende zon totdat het verkeersinfarct was opgelost.
Door de kleinschaligheid van de parkeermogelijkheid sta ik aardig tegen het riet aan. Maar
het kan me niet boeien.
Deze zee is aan de westkant en ik kan dus genieten van een mooie
ondergaande zon.
Maandag 15 juli 2024
Vandaag ga ik verder met mijn rondje Sicilië. Ik probeer de ronde tegen de klok in te gaan
rijden. Zodoende heb ik de zeeën steeds aan mijn rechterkant wat soms simpeler is om snel
een zijweg of parkeerplek in te schieten. Tevens heb ik dan in de ochtend de zon in de rug
wanneer ik plaatjes wil schieten van de zee.
Mijn eerste koffiestop heb ik gedaan bij Castello Della Panoramica.
Met een prachtig uitzicht over de baai.
Een paar kilometer verderop, naast het strand Spiaggia di Ponente, kon ik mooi gebruikmaken
van zoetwater douches en mijn watertank vullen.
De kustroute gaat, wanneer je afziet van de tolweg, over de SS 113. Een weg die dwars door
de toeristische dorpjes gaat afgewisseld met stukken door de bergen langs de kust.
Een inspannende route dus want de dorpjes zijn extreem druk en smal. De bergroute is stijgen
en dalen met veel slinger werk.
De stranden zijn inmiddels keien stranden geworden. Met kristalhelder water.
Ergens tussen Caronia en Canneto vond ik deze parkeerplek aan het einde van een smal
weggetje. Nauwelijks bewoning, geen straatlantaarns maar wel zoetwater douches. Dus dit
gaat mijn plekje voor de nacht worden.
Slaap lekker, droom fijn.
Dinsdag 16 juli 2024
Wanneer je gewoon van A naar B moet dan is het aangeraden om de tolweg te nemen. De
kosten liggen meestal rond de 2 euro.
Maar wil je leuke dingen zien dan moet je de SS 113 nemen en de inspanningen door de drukte
in de dorpjes voor lief nemen.
Ik heb in Campofelice di Roccella de Duc aan de kant gezet. Ik vond een mooi plekje aan
een strandweg. Nu is het pas rond 10:30 uur, dus dan kan ik mij mooi settelen. Straks rond
tweeën dan komen alle locals en ziet het zwart van de mensen want ook vandaag wordt
het boven de dertig graden. Ik heb trouwens begrepen dat de mensen hier wel warmte
gewoon zijn maar dat het nu wel erg lang achter elkaar heet is. Dat is zelfs voor hen niet
normaal. En het schijnt dat er al een verbod is op auto wassen etc met zoet water.
Voor mij wordt het dus weer een deel van de nacht met schuifdeur en achterdeuren open
slapen. Maar dat is van later zorg. Eerst nog even genieten van de zonsondergang.
Woensdag 17 juli 2024
Ik heb nog even de SS 113 gevolgd maar bij Baghera werd ik het zat. De temperatuur was
inmiddels dik boven de dertig graden zonder een zuchtje wind. En dat was te merken aan het
verkeer. De SS 113 reed door een aaneenschakeling van toeristen dorpjes die niet normaal
druk waren. En de stranden waren nauwelijks bereikbaar door gebrek aan parkeerruimte.
Ik was toch aan het twijfelen of een bezoek aan Palermo wel zo’n goed idee zou zijn met
dit weer. Dus de knoop doorgehakt en naar links, het binnenland ingedraaid. Het centraal
massief zou, weliswaar ook warm zijn, maar heeft altijd wat wind.
En ik wilde graag het plaatsje Corleone aandoen. Een plaatsje bekend geworden door de
Gothfather filmen.
Vandaag doe ik Ficuzza aan. Midden in het grote natuurreservaat Bosco della Ficuzza.
Hier bevindt zich één van de Koninklijke paleizen. Meer specifiek een jachtslot van Ferdinand
de vierde van Napels. Een monarch met banden gelinkt aan Oostenrijk en de Bourbons.
Ik heb er een hele nette rondleiding gekregen van iemand die perfect en klaar Engels sprak.
Dus ik ben inmiddelsop de hoogte van alle zuippartijen, incest met doodgeboren kinderen
tot gevolg en wat er al niet meer aan schandalen gepasseerd zijn.
Het plaatsje is eigenlijk veel later ontstaan.
Het jachtslot en dit soldaten gebouw was origineel het enigste dat op de uitgestrekte
jachtgronden stonden.
Voor mij gaat dit zo’n beetje het uitzicht worden voor de komende nacht. Nu nog hopen dat
de zwerfhonden niet te veel kabaal gaan maken. Toen ik aan het eten was zaten ze natuurlijk
flink te bedelen. Maar gebakken aardappeltjes bliefden ze niet. Dus misschien laten ze me verder
met rust.
Nog een sfeerplaatje voor het slapen gaan.
Donderdag 18 juli 2024
Ik ben vandaag de binnenlanden rond Corleone gaan verkennen.
Een echt landbouwgebied. Met hier en daar wat canyons en weinig schaduw.
En met een temperatuur die de veertig graden aantikt laat mijn accu het een beetje afweten.
Hij doet het nog wel maar niet meer van harte. Ik zie hem wel netjes op 12.8 volt staan maar
zodra ik aan het starten ben zakt hij in naar 9 volt. Een teken dat hij op zijn eindje loopt wat
normaal bij koude of extreme hitte snel aan het licht komt.
Hier in Corleone zit een kleine autocambi. Een automaterialenzaak waar alles te bestellen is.
Ik kon mooi een accu bestellen. Ik heb er meteen een startmotor bij besteld omdat die toch op
mijn ToDo lijst staat voor als ik terug ben. En als de accu is afgekoppeld is het vervangen van
de startmotor een kwestie van drie bouten, een 12 volt connectie en een dun draadje loskoppelen.
De startmotor was al na enkele uren binnen. De accu komt morgenochtend.
Bij het afrekenen merkte ik dat de betaling niet geaccepteerd werd. Althans op de handelaar zijn
terminal. Het bedrag werd wel op mijn rekening gereserveerd, zag ik via de bankapp. Nu wil het
geval dat ik dit gisteren ook had bij het betalen van de entree van het jachtslot. Exact hetzelfde.
En nu zag ik dat die reservatie niet was afgeschreven. Dus ergens loopt er iets niet lekker.
Morgenochtend maar ergens in het stadje cash pinnen. Het zijn wel allemaal van die dingetjes.
Tot op heden is deze vakantie nog niet echt de reis van mijn dromen.
En het plekje voor de nacht is ook al niet echt idyllisch. Een achteraf straatje achter een klein
appartementencomplex. Tsja, je kan zo van die dagen hebben…
Vrijdag 19 juli 2024
De dag begon met een ochtendwandeling naar de geldautomaat. Het pinnen ging vlekkeloos.
Dus ik heb meteen een paar honderd euro extra gepind omdat ik geen zin heb om ergens vol
getankt te hebben en dan tot de ontdekking komen dat er weer een probleem met de terminal
is. Toen ik terug was kreeg ik al snel het bericht dat de accu ook binnen is. Dus het materiaal
is compleet.
De zon stond inmiddels al aardig op de plaats van handelingen te branden en de startmotor
ging natuurlijk niet één twee drie los. De bouten zaten knap vast en de werkruimte was nagenoeg
nihil. Maar na zweten, veel zweten, de nodige vloeken en wat schrammen kreeg ik hem los.
Op zich is het een simpel ding. Als je de kontaktsleutel omdraait gaat het tandwieltje draaien
en dat grijpt dan in het vliegwiel achter je koppelingsplaat. Zoals gezegd, drie bouten en twee
draden losmaken. Dus geen hoog schoolwerk.
De bedoeling was om als bivakplek een stadje op te zoeken. Ik ben geen automonteur dus
mocht mijn geklus niet honderd procent gelukt zijn dan ben ik makkelijk bereikbaar voor de
pechdienst. Maar het avontuurlijke was sterker dan mezelf. Ik liet Google een route uitstippelen
naar Lago Poma. Ergens achter die berg op de foto. Over zeer slechte wegen en dankzij Googles
wijsheid, dwars door velden. Althans, ik kon nauwelijks meer een weg herkennen. Dus ik heb
zeker twee keer mijn gezond verstand het laten overnemen van Google.
Maar goed… uiteindelijk heb je dan ook wat. Heerlijk aan het water met een zalig windje. Ik
ben als een gek het water ingedoken na al die hitte in Corleone en de werken aan de Duc.
Ik vind dat ik nu wel een biertje verdiend heb. Dus… op jullie gezondheid.
De Leffe rouge doet, in combinatie met de hitte en het ontstressen, zijn werk. Dus nog één
plaatje voor het slapen gaan. Mijn uitzicht bij het ontwaken morgen.
Zaterdag 20 juli 2024
Ik ga de dag beginnen met inkopen. Het eten is op en het water gaat keihard. Drie liter op een
dag haal ik op de sloffen. Dus ik heb nu maar twee maal een tray van zes, twee liter flessen gekocht.
Er staat me iets bij dat ik ergens gelezen heb dat er plekken zijn op Sicilië waar de gemeente water
uitdeelt omdat er een schaarste is. In de winkels kan ik er echter niets van merken.
Ik vervolg mijn weg, vanuit het binnenland, weer langs de kust. Iets buiten Trapani zag ik dit
zout wingebied. Een simpel systeem eigenlijk. Zeewater opslaan in een bassin en het water laten
verdampen. Dan kan je het zout er zo uit bulldozeren.
Ik ben diverse plekjes langsgereden die ik als kanshebber voor een overnachting had aangevinkt.
Maar ze konden me niet echt bekoren. Vandaag ben ik wat hangerig. De hitte gaat een beetje zijn
tol eisen denk ik. Dus ik zoek iets buiten het familiestranden gebeuren. Lekker kalm, oudbollig.
Even buiten Petrosino zag ik dit plekje. Niets meer aan doen. ;-)
Reacties
Een reactie posten