Week 6: Van Cadiz naar Olhão

 

Maandag 12 juni 2023

Om 05.00 uur uit de veren. Er is me een bewaakte parkeerplek aangeraden midden in het centrum van Cadiz. Het zou echter een must zijn om héél vroeg in de ochtend daar aan te komen omdat hij anders binnen no time volzet is. Dus om 05:30 uur reed ik er binnen. Heb, na me aangemeld te hebben, nog een paar uurtjes geslapen.

Cadiz ligt op een landtong en is niet extreem groot. Rond de tien kilometer in lengte, bij een breedte van om en nabij de kilometer. Het puntje van de tong is de Altstadt Daar vind je de magnifiek mooie kathedraal, de vestingmuren en diverse gezellige pleinen. De rest, het nieuwe deel dus, bestaat eigenlijk uit twee grote drukke verkeersaders met een netwerk van straatjes er tussen. De verkeersader die ik afgelopen ben was het financiële hart van de stad denk ik. Alle banken waren er vertegenwoordigd alsmede privé ziekenhuizen en al wat met gezondheid te maken heeft. Onderbroken door wat terrasjes, luxe kledingmerken en een verdwaald Chinees prullaria winkeltje.

Het interessante deel is dus de altstadt met zijn steegjes, pleintjes en doorkijkjes.

De kathedraal, tevens museum, kan bezichtigd worden. Geen idee hoeveel het kost. De rij voor de kassa schrok me te veel af.

Het hele centrum was afgeladen met mensen trouwens. Het bleek dat er twee cruiseschepen aangemeerd waren die een grote lading toeristen lieten passagieren.

Al met al heb ik me een viertal uurtjes heerlijk vermaakt. Het was dan ok. Met 22 graden heerlijk wandelweer.

Ik heb nog even overwogen nog wat op het strand te gaan liggen, maar het leek me verstandiger mijn, inmiddels knap gebruinde huid, wat dagen rust te gunnen. Daarbij komt ook dat ik vandaag nog richting Sevilla wil. 

Zo ongeveer halverwege Cadiz en Sevilla vond ik deze picknick plek tussen de pijnbomen. 

Met dit als mijn uitzicht. 

Nu even het Blogje schrijven voor later, als ik, met verminderd geheugen, door mijn fotoboeken blader. Eten maken, afwassen en dan met een theetje lekker genieten van de ondergaande zon.

Dinsdag 13 juni 2023

Heerlijk geslapen tussen de pijnboompjes. Het grote voordeel is de temperatuur. Door de schaduw was de wagen niet super heet van binnen. 

Vandaag rij ik naar Sevilla. Een dikke 100 kilometer. Dus in tijd… anderhalf uurtje.

Even buiten Sevilla een groot winkelcentrum opgezocht. IJskastje volgestouwd en wat rondgelopen. De enige, voor mij althans, interessante winkel was de mediamarkt. Niet dat ik direct wat nodig heb, maar ze hebben gewoon leuk spul.

 

Sevilla is de warmste stad van Spanje. Zelfs, zo’n beetje, van Europa. En dat was te merken. 33 graden tikt de thermometer. Net buiten het centrum vond ik deze plek aan het Parque de Principes. Lekker onder de bomen in de schaduw en zo’n 20 minuten lopen van het historische centrum. Sevilla heeft het grootste historische centrum van Europa. Dus dat staat morgen op de planning. Beetje vroeg starten voordat de temperatuur op gaat lopen.

Voor nu, snel even op de fiets op verkenning. 

Paleis van San Telmo. Momenteel de zetel van de voorzitter van de regionale regering.

Er zijn genoeg voorzitters van regeringen aan te wijzen die het met een mindere voordeur moeten doen dan deze Barok uitstraling.

Een doorkijkje naar de Joodse wijk. Een absolute aanrader om op je gemak doorheen te slenteren.

En te genieten van de mooie hofjes.

Op de achtergrond de kathedraal van Sevilla. Eén van de grootste van Europa. Morgen wil ik hem van binnen bezoeken. Van buiten ziet het er in ieder geval indrukwekkend, zelfs wat decadent uit.

Woensdag 14 juni 2023

Het is acht uur in de ochtend en de temperatuur is reeds, of nog steeds, vijfentwintig graden. Het beloofd dus een snikhete dag te worden. Ondanks de hitte goed geslapen. Dus ik ga een beetje vroeg op pad.

Sevilla staat werkelijk vol met dergelijke gebouwen. De één nog mooier dan de andere.

Zoals deze. Het archeologisch museum. Middenin het Marie José parque. 

Met trapjes die naar prieeltjes leiden, 

 

Vanwaar watervalletjes naar beneden razen.

De indrukwekkende 'Plaza de España' werd aangelegd voor de Ibero-Amerikaanse tentoonstelling van 1929 om op symbolische wijze vrede te sluiten met de voormalige koloniën.

Het doet mij wat denken aan de Taj Mahal in India, zo met dat water er voor.

Helaas was men bezig met de opbouw voor één of ander festijn, zodat een totaal overzicht foto niet naar mijn zin was.

Al blijven detailfoto's toch altijd mooier.

Ook de ouderdom van de bomen zijn opvallend hier. Waar wij “letterlijk” al onze oude bomen kappen, worden ze hier met de grootste zorg in leven gehouden. Blijkbaar leeft het “alles van vroeger moet weg” syndroom hier stukken minder.

De Torre del Oro ofwel, de toren van het goud.  De naam Gouden Toren dateert uit de bloeitijd van Andalusië, toen de schepen uit de Amerikaanse koloniën binnen stroomden in Sevilla en hier werden gelost. 

Niet in de laatste plaats voor een blik over de stad, ben ik er binnen gestapt. Zo kon ik mooi een blik werpen op de nieuwe toren van de stad. Ben benieuwd of die er na zeven eeuwen ook nog staat.

Hoog boven de stad torent de Giralda toren van de 'Catedral de Santa María de la Sede'. Dit is één van de grootste kathedralen ter wereld. De kathedraal is gebouwd over de restanten van een Moorse moskee, waarvan de oude Giralda-toren nog een restant is. In de kathedraal zijn o.a. een schatkamer, het graf van Columbus en de Koninklijke kapel te bewonderen.

De kathedraal mag dan wel ontzettend groot zijn, maar dat was ook de rij wachtende toeristen, die naar binnen wilden . Zo’n Efteling rij. Maar dan maal vier. En dat ook lekker aan de zonzijde. Niet mijn ding dus.

Aan de buitenzijde vielen ook genoeg details te bewonderen.

Het 'Alcázar Real de Sevilla' is het koninklijk paleis van Sevilla en één van de highlights van Andalusië. Omdat het paleis dagelijks gebruikt wordt door de koning, mogen er maar een beperkt aantal bezoekers per uur in.

Op veel pleinen is er zang en dans te bewonderen. 

De wijk Santa Cruz is een doolhof van steegjes.

Soms uitkomend op pleintjes met leuke beschutte terrasjes.

Of terrasjes gewoon op straat.

Met binnentuinen, de één nog mooier dan de ander. Soms klein, ter grootte van een portaal, soms ter grootte van een plein.

Ik moet zeggen dat Sevilla zeker een bezoek waard is. Met mij denken velen dat, heb ik in de gaten, want het is echt kei druk. En dat bij temperaturen ver boven de dertig graden. Het is dan ook beter een bezoek over meerdere dagen uit te smeren.

Na zes uurtjes hield ik het voor gezien. Ik heb mooie indrukken opgedaan, en dat vond ik voldoende. Ik wil verder trekken. Richting Portugal.

Portugal wil ik binnenrijden via de route richting Hueva. Daarna weet ik het nog niet zeker of ik de kustlijn ga volgen of een stukje binnendoor ga via het Parque Natural do Vale do Guadiana.

Voorlopig, voor vandaag, heb ik een plekje gevonden in het plaatsje Taifa Niebla. Met een heus kasteel 

waarvan, nagenoeg, het hele stadje ommuurd is.

De Duc heb ik gelukkig onder een boom in de schaduw kunnen zetten. Het is vandaag wederom een knap hete dag.

Donderdag 15 juni 2023

Vandaag rij ik richting Huelva. Beetje shoppen en in de wandelgangen heb ik vernomen dat er, een kilometer of acht, buiten het plaatsje Mazacon, mooie stranden aan de voet van kliffen zijn. Playa de Rompeculosom precies te zijn.

Er is zelfs een heel houten vlonderpad aangelegd om het de bezoekers niet te moeilijk te maken.

 

Ik moet zeggen dat ze dit heel netjes gemaakt hebben. Stukken beter dan de wegen hier in de provincie Huelva. Met stip hebben ze hier de slechtste wegen die ik ooit ben tegengekomen.

 

Het plan is om hier een paar daagjes te blijven hangen. Het strand is naar mijn zin, het klimaat wordt warm, dus een duik in zee is dan altijd meegenomen. Haast heb ik niet.

 

Als overnachtingsplek zag ik een mooie Benidorm Bastards parking. Gewoon recht toe recht aan bij de ingang van het Las Dunas strand in het plaatsje Mazacon.

Vrijdag 16 juni 2023

Vandaag geen dagje cultuur, kunst of weet ik wat. Gewoon strand hangen en een beetje bakken. Vannacht was het rond de 26 graden dus dat belooft wat.

Zaterdag 17 juni 2023

Al rond acht uur in de ochtend vertrok ik van de Las Dunas parking naar Playa de Rompeculosom. Zo rustig als het gisteren en eergisteren was, zo druk zal het vandaag wezen denk ik. Het is immers weekend.

En inderdaad. Ik zal niet zeggen dat het afgeladen vol was, maar een pak drukker dan gisteren. 

In het begin van de avond ben ik nog even Huelva ingegaan. Niet om te shoppen of rond te lopen maar, om de pier  Muelle del Tinto te bekijken.

Deze pier, met zijn industriële uitstraling dateert nog uit de mijnbouw tijd van Huelva.

Dankbaar fotogeniek onderwerp.

Vanaf de pier is het stadion van Recreativo de Huelva te zien. De oudste voetbalclub van Spanje.

Een paar kilometer verderop vind je een drietal replica’s van de schepen die Columbus gebruikt heeft om Indië te gaan zoeken. Ik moet zeggen dat ik niet verwacht had dat ze dat met zulke kleine schuitjes deden.

Een slaapplekje kunnen vinden tussen de pijnbomen in het plaatsje La Rabida. Ben benieuwd of er wat van slapen komt. Ik word kapotgestoken door de muggen.

Nog even een fotootje na het ontwaken. Er zijn akeligere plekjes om te staan. Die recreatie-area's zijn toch wel heerlijke plekken in de zuidelijke landen. Ok, wanneer de gebruikers hun rommel opruimen. Deze was toevallig brandschoon. Maar soms zie ik de mooiste plekjes die helemaal om zeep zijn geholpen door de troep die mensen niet opruimen.

Zondag 18 juni 2023

Om negen uur heb ik de Duc gestart. Ik heb, echt, een half uur getwijfeld wat te doen. Vandaag en morgen staat er een verkoelend windje bij een beetje bewolking. Daar wordt het 37 graden, zonder wind. Dus vandaag en morgen kan het parasolletje niet mee naar het strand door de wind. En dat is met de zonnesterkte hier een groot gemis.

Zodoende besloot ik de reis te vervolgen en Portugal in te trekken. De grens is exact halverwege de breedte van de rivier Guadiana die je oversteekt over de Ponte International de Guadiana. 

Direct bij binnenkomst wordt je geconfronteerd met een tolweg. Je moet je Visacard in de automaat steken waarna, volgens de beschrijving, je kenteken aan die kaart gekoppeld wordt. Maar helaas, de machine herkende de kaart niet. Aangezien keren geen optie is, ben ik maar door gereden. We zien de schade wel wanneer ik thuis ben.

Aan de oever, op Portugees grondgebied, stond dit huisje. Met een prachtig uitzicht op de brug.

Het eerste Portugese plaatsje dat ik aandeed was Vila Real de Santo Antonio. Van daaruit kon ik mooi nog even een laatste blik werpen op Ayamonte, Spanje.

En wanneer je de andere kant opkijkt dan zie je de Atlantische Oceaan die de rivier Guadiana instroomt. 

Het landschap hier, in het zuidelijke puntje van de Algarve, is een afwisseling van heuvels, moerasjes, wat bossen met boompjes die ik niet ken, verdwaalde wijnvelden en veel witte toeristendorpjes.

Bij binnenkomst van het stadje Tavira zag ik deze China shop. Het bleek een soort Action vier maal in kwadraat te zijn. Ik heb nog nooit zo’n grote prullaria winkel gezien. Eén en al Aliexpress rommel, Alles, behalve eten, kan je er kopen. 

Mooi een vliegengordijn gescoord. Chinese kwaliteit. De draden hangen wel wat ver uit elkaar, naar mijn zin. Ben benieuwd of dat vliegen en muskieten tegenhoudt. 

Tussen de plaatsjes Olhão en Pechão kwam ik deze parkeerplaats van het kerkhofje tegen. De ervaring heeft me inmiddels geleerd dat je daar rustige buren hebt. En normaal gesproken is het ook geen plaats waar de lokale hangjongeren met elkaar afspreken. 

Vorige Home Volgende