2025-09-16 Litouwen: - Richting Oosten - Akmenameer
Dinsdag 16 september 2025
Gisteravond, het was inmiddels donker, ben ik van plekje verhuisd naar deze
parking aan de rivier Memel. Toen ik daar aankwam had ik geen flauw idee
waar ik terecht kwam. Enkel dat er ook andere campers stonden. Maar ik heb
er verder lekker geslapen. En meer hoeft het niet te zijn.
Ik heb besloten de ochtend te benutten om de old-town van Kaunas te
bezoeken. Ik vond een parkeerplek bij het kasteel dus dat was de eerste
bezienswaardigheid van deze dag.
Het is één van de oudste stenen kastelen van Litouwen en werd
voor het eerst in 1361 in schriftelijke bronnen vermeld, als een
kasteel om aanvallen van de Duitse Orde af te weren. Het kasteel,
gebouwd in het midden van de 14e eeuw, werd een strategisch
belangrijk onderdeel van het verdedigingssysteem van de rivier
Nemunas-Jura, dat de kern van de Litouwse staat beschermde.
Het kasteel werd in het voorjaar van 1362 door de Orde aangevallen
en na een maandenlange strijd bezet en verwoest. Aan het begin van
de 15e eeuw, tijdens de regeerperiode van groothertog Vytautas, werd
het tweede kasteel met vier stenen torens gebouwd op de fundamenten
van het eerste kasteel. De stad Kaunas begon zich naast het kasteel te
ontwikkelen, na het privilege dat in 1408 onder de Magdeburgse wet werd
verleend. Uiteindelijk verloor het kasteel zijn strategische belang. Het
hoofdkwartier van de Oudere van Kaunas en een gevangenis werden er
gehuisvest. In de 16e eeuw werd er een artillerie bastion gebouwd nabij de
zuidoostelijke toren. Het kasteel leed onder de oorlogen met Rusland
halverwege de 17e eeuw. Van de 17e tot halverwege de 19e eeuw spoelde
de rivier de Neris twee derde van het kasteelterrein weg. Het kasteel werd
vanaf de jaren 30 tot heden archeologisch onderzocht, geconserveerd en
gerestaureerd. In 2011 werd er een dependance van het Stadsmuseum van
Kaunas gevestigd.
Het hele oude centrum was één grote bouwput. Dus, met goed fatsoen een
plaatje schieten van de gebouwen, kon ik op mijn buik schrijven.
Dus hier en daar heb ik maar een poging gedaan om door de bouwhekken
wat foto’s te schieten.
Voor de oude architectuur moet je dit jaar Kaunas niet aandoen en zal je
het meer van andere details moeten hebben. Zoals de muurschilderingen
hier en daar.
Of deze verfijnde graffiti op één of andere traptrede.
Aan de rand van Kaunas ligt het Pažaislis Klooster en de Kerk
van de Visitatie van de Heilige Maagd Maria en is één van de
meesterwerken van de late barok van Noord-Europa. De kerk
werd in de 17e eeuw gebouwd voor de monniken van de Camaldolese
Orde door de kanselier van het Groothertogdom Litouwen Kristupas
Žygimantas Pacas (1621-1684). De dramatische geschiedenis van het
klooster, die meer dan 300 jaar beslaat, omvat niet alleen de ontwikkeling
van diverse vormen van spiritualiteit, maar wordt ook gekenmerkt door
oorlogen, branden en andere vormen van verwoesting. Momenteel wordt
de zorg voor het klooster toevertrouwd aan de Litouwse Congregatie van
de Zusters van Sint Casimir, die ernaar streeft de tradities van de goddelijke
eredienst nieuw leven in te blazen en voort te zetten en die ook de poort van
het klooster heeft geopend voor nieuwe vormen van culturele expressie in de
samenleving. In 2005 verleende aartsbisschop Sigitas Tamkevičius van Kaunas
de kerk het recht om speciale religieuze feesten te vieren op 31 mei (het Bezoek
van de Heilige Maagd Maria aan Elisabeth) en, met bijzondere plechtigheid, op
15 augustus (Tenhemelopneming van de Heilige Maagd Maria).
Lang geleden, toen de rivier de Nemunas zijn gebruikelijke loop had
bij de Vredes Heuvel, en de Camaldolese monniken die een gelofte
van stilte hadden afgelegd in Pažaislis woonden, torende een oude eik
hoog de hemel in achter het hek van het klooster. Hij groeide aan de
noordkant van het klooster, in een open veld. De machtige oude man
doorstond oorlogen, zag de overgang van tijdperken, was getuige van
de opkomst van het Pažaislis-klooster en generaties rustten in zijn
schaduw... Zijn omtrek was 6,7 m; zijn hoogte was 23 m; zijn leeftijd was
ongeveer 800 jaar. De boom was echter niet bestand tegen de wind en
brandstichters en ging ten onder. Een jonge boom werd in zijn "hart" geplant.
Na dit stukje Litouwse cultuur in de tweede grootste stad van het land, ben ik
oostwaarts getrokken en heb tijdens de rit een paar krachtige plensbuien op
mijn dak gehad. De herfst lijkt toch wel een beetje aangebroken. Op zich heeft
dat ook zijn charme. Al was het maar om zijn mooie frisse kleuren in de natuur.
Eigenlijk had ik door willen rijden naar het Castle Island bij Trakai maar
door de regen heb ik de Duc er een paar kilometer voor stilgezet. Het heeft
geen zin om met dit weer een rondje kastelen en architectuur te gaan doen.
Chillen trekt me meer nu. Dus dit plekje aan het Akmenameer is daar perfect
geschikt voor.
Reacties
Een reactie posten