2025-08-13 Estland: Richting Oosten - Saatse (Gorki)
Woensdag 13 augustus 2025
Vandaag begin ik al aardig in de buurt van de Russische grens te raken. En
deze regio heeft dan ook wat herinneringen aan die tijd. Zoals deze oude raketbasis.
Het is inmiddels allemaal overwoekerd met vegetatie en voornamelijk ingestort.
Toch waren er wel een paar ingangen die naar levels dieper onder de grond gingen.
Als solo reiziger ben ik maar wijselijk niet te diep in de materie gedoken. Erg veilig
zag het er allemaal niet uit.
Daarnaast was het, en dat zal niemand verbazen, in the middle of nowhere.
Dus als je vast komt te zitten zou het best wel eens een tijdje kunnen duren
voordat je opgemerkt wordt.
De volgende stop wordt het Haanja natuurpark. Daarvoor moet ik een half
uurtje rijden door immense korenvelden met hier en daar van die grote
Sovjet staatsboerderijen.
In het Haanja natuurpark bevindt zich de Hinni Canyon, een diepe, smalle
kloof in Devonische zandsteen. Zo’n diepe zandsteenkloof vind je nergens
anders in Estland.
Een snelstromend beekje, de Enni-rivier, snijdt zich door de bodem van
de kloof. De bron is lokaal bekend vanwege zogenaamd helende of
verfrissende eigenschappen.
Verder vind je omgevallen bomen, een kleine grot met een bron en een
boardwalk met trappen om de smalle, steile kloof toegankelijk te maken.
En ook hier nodigt het veel mensen uit om zich in dat harde compacte
zand onsterfelijk te maken.
Verder rijdend naar het oosten passeerde ik de ruïnes van het
Vastseliina Episcopal kasteel.
Met aan de straatkant, onder de berg als een soort gewelf, een kleine
pelgrimskapel.
Het kasteel bevindt zich in een omgeving die erg hoog ligt en ver over
de regio uit kan kijken.
Een tiental kilometer verderop was vanuit een observatietoren een prachtig
overzicht te zien.
Men heeft zelfs bordjes geplaatst om de bezoekers een indruk te geven van
de richting en afstand van diverse belangrijke plaatsen. Al zal de afstand wel
in vogelvlucht zijn want met de auto moet ik toch echt 2236 km buffelen om in
Brussel te geraken.
Ik wil overnachten in het plaatsje Saatse. Een gehucht met zo’n 52 inwoners
in een oosthoek van Estland. Saatse en de omliggende dorpen genieten
bekendheid omdat ze weliswaar niet formeel in een enclave liggen, maar
tot 2008 alleen over Russisch grondgebied over de weg bereikbaar waren.
Inmiddels is er een nieuwe weg aangelegd zodat de plaatsen ook vanuit
Estland bereikbaar zijn.
Maar ik stond dus voor de weg die door, en dus over, Russisch grondgebied
gaat. Dus blik op oneindig, doorrijden en hopen dat je auto niet stilvalt. Want
dan heb je een oponthoud van minstens twee weken in een politiestation
aan… Russische zijde.
Maar uiteindelijk, na een kilometer, lukte het om, zonder panne, het
rood-groene Russische grenspaaltje te passeren. Door de huidige
spanningen tussen oost en west toch wel een speciale gewaarwording.
Ik vond een mooi plekje voor de nacht op de parking van het Saatse
museum. Pal naast hun waanzinnig mooie tuin.
Ik heb er even de benen kunnen strekken tijdens een leuke trail die soms
pal langs de grens liep. En ondanks dat ik wel vaker Europa uit ben gegaan,
blijft deze grens toch wel een speciaaltje.
Reacties
Een reactie posten