2025-08-11 Estland: Richting Oosten - Lilli
Maandag 11 augustus 2025
Ik heb nog even overwogen of ik niet nog een dagje onder de pijnbomen
moet blijven hangen.
De rust en stilte is hier oorverdovend. Ondanks dat ik vannacht toch een
keertje of twee ben wakker geworden, waarschijnlijk omdat je op dit soort
afgelegen plekken toch een beetje in de waakmodus zit, ben ik pas om
half elf mijn bedje uit gekropen.
Ik heb besloten toch verder te rijden. Het wordt vandaag flirten met de grens.
Dus een beetje zigzaggen over de grenslijn.
Het wemelt hier trouwens van de ooievaars. Op het land, in de tuinen,
op de weg en op nesten. Het zijn er echt veel.
Het eerste plaatsje dat ik passeerde is Mazsalaca. Een plaatsje dat, zoals
bijna overal, een ingetogen armoede uitstraald. Zoals wij die kennen uit
onze jaren zestig.
Desalniettemin heeft het plaatsje een luxe kasteel. Het is in klassieke Duitse
stijl gebouwd in 1780 en is serieus beschadigd door een brand in 1905. Na de
reparatie heeft het gebouw een tijd dienstgedaan als middelbare school.
Het maken van dergelijke sculpuren is, volgens een tuinman die mij zag
fotograferen, een specialiteit hier in de regio.
Een tien kilometer verderop was een mooie wandeling uitgezet
langs de Salaca rivier.
De rivier is een beetje vergelijkbaar met de Belgische Lesse. Stromend
water en populair bij recreatie kanovaarders.
Het leuke aan deze rivier is, voor de kanovaarders, dat zij de grotten
goed kunnen bekijken.
Ook hier langs de route veel van die regionale houdsnijwerken.
Na de wandeling passeerde ik het meest noordelijke stukje Letland.
De rit was trouwens echt een gepingpong tussen Estland en Letland. Dus
godzijdank geen Geert Wilders grenscontrole ambtenaren.
Tanken kon ik hier voor 1,44 euro de liter. Dat is een pak beter dan
de 1,68 in Finland. Alhoewel de 1,90 euro in Noorwegen nog slechter
was. Dus hier wordt een rondreizende toerist blij van.
Het gebied hier is voor het merendeel onontgonnen, bossen of landbouw. Heel
af en toe wat veeteelt.
Bij één van de grensovergangen die ik passeerde stond dit kunstwerk. Het
symboliseert de twee miljoen mensen in de Baltische staten die, op 23 augustus
1989, in één lange slinger elkaars hand vasthielden om de onafhankelijkheid op
te eisen.
Even verderop, nog net in Estland, zag ik deze picknickplek. Compleet
met schuilhut en vuurkorf. Prachtige plek om de nacht door te brengen.
Morgen weer een nieuwe dag.
Reacties
Een reactie posten