2025-08-06 Estland: Richting westen - Rummu
Woensdag 6 augustus 2025
Ik ga dit pareltje van een plek verlaten.
Het uitzicht was alsof ik naar een schilderijtje keek, zo mooi.
Ik wil de kust een stukje de westelijke richting volgen. Er zijn een aantal
bezienswaardigheden die prachtig langs die route liggen. Het is een groot
voordeel dat Estland ongeveer de grootte heeft van Nederland. Dat betekent
dat er tussen de diverse bezienswaardigheden niet al te grote afstanden liggen.
In Zweden en Finland moest ik soms anderhalf uur rijden naar het volgende leuke
item. Hier vaak maar 10 minuten.
Als eerste de Türisalu Cliff. Met voor je de Finse Golf en wanneer je
naar het westen kijkt de Oostzee.
Met aan de onderzijde van de kliffen idyllische strandjes. Het zijn echter niet
echt zwem- en zon strandjes. Er ligt zoveel alg in het water dat de eerste meters
een beetje een groene stinkende drab is waar je doorheen moet. Niet echt
aanlokkelijk.
De meeste mensen hebben zich dan ook vermaakt met het stapelen van stenen.
Ik heb er ook een steentje bovenop gelegd. Het schijnt geluk te brengen. Daarna
ben ik hem gauw gevlogen. De algen lucht was niet om te harden.
Iets verderop was een waterval van smeltwater. Nu is het inmiddels hoogzomer
dus het smelten is inmiddels achter de rug. De waterval was meer een watervalletje.
Een paar kilometer meer het binnenland in, zou een gebied moeten zijn
waar in het verleden een Sovjet raketbasis heeft gestaan. Volgens de recensies
is alles vergaan maar kan je sommige silo's nog wel herkennen. Ik vond al gauw
grote stukken prikkeldraad verscholen in het hoge gras. Dus om daar doorheen
te lopen in mijn shorts en op slippertjes leek me geen goed idee.
Een grotere waterval vond ik in de rivier Keila. Hij wordt gebruikt om
elektriciteit op te wekken.
De vuurtoren op de Pakri klif stond voor renovatie in de steigers. Vanaf deze
klif kan je mooi uitkijken over het punt waar de Oostzee en de Finse Golf
elkaar raken.
Hier op de klif staat ook een Amandus Adamson sculptuur gemaakt door
René Reinumäe.
Van de kust ben ik naar de Rummu steengroeve gereden waar kalksteen
gewonnen werd. De arbeid werd gedaan door de gevangenen uit de ernaast
gelegen gevangenis.
In 2004 is de steengroeve gesloten en het regenwater dat daardoor de put
instroomde heeft een meer gevormd dat grote delen van de infrastructuur
onder water heeft gezet.
Het is wel even een klim, maar van bovenaf heb je een mooi overzicht
van de oude gevangenis.
Het is inmiddels al tegen vijf uur in de middag. En ik begin honger te krijgen. Ik heb
de Duc neergezet aan de overkant van het steengroeve meer. Mooi uitzicht om van
te genieten
en een netjes plekje om het water in te gaan.
Reacties
Een reactie posten