Europa-trip 2024: Week 21 - van Narbonne naar Dijon.

Zondag 22 september 2024

Om het plaatje een beetje compleet te maken is dit het fotootje van de plan B standplaats toen ik 

wakker werd. Inderdaad een kalm en relaxed plekje. Een beetje donker door de druilerige dag die 

mij aangeboden wordt. Het weer is niet echt slecht, althans niet koud, maar wel zwaar bewolkt met 

af en toe wat fijne regen. Als toerist stel je jezelf Zuid-Frankrijk anders voor.

Zulk zeikweer is niet alles voor  hiking dus ik maak er een toerdag naar Bezier van. Tolwegen optie 

uitgezet en lekker binnendoor over de departementale wegen.

Het eerste leuke puntje dat ik tegenkwam was de tunnel du Malpas. Een 165 meter lange

scheepvaarttunnel waar het Canal du Midi doorheen loopt. Gebouwd in 1695 en was de eerste 

bevaarbare scheepvaarttunnel in Europa.

Hij wordt nog steeds door de scheepvaart gebruikt. Al zal dat meer pleziervaart zijn want hij is maar 

acht meter breed.

Het zal niemand verbazen dat ook hier het landschap gedomineerd wordt door wijngaarden.

En wat verdwaalde olijfgaarden.

Ik ben nog even het stuk naar beneden gegaan om te checken of er al geoogst is.

En inderdaad… de druiven zijn al binnen gehaald. Enkel nog wat mini trosjes hangen te verleppen.

Van bovenaf had ik trouwens een prachtig overzicht over het departement Hérault en de Étang de 

Montady. Het is een oude vijver die in de Middeleeuwen opdroogde en door Monikken werd 

gecultiveerd.

Ten westen van Béziers passeerde ik de Les 9 Écluses de Fonseranes. Negen sluizen die samen 

over een lengte van 300 meter het Canal du Midi  een hoogteverschil van 21,5 meter laten maken.

Iets verderop had ik een mooi overzicht over de Cathédrale Saint-Nazaire en de Pont Vieux. 

Iets buiten de stad zag ik deze oude watermolen. Een totaal ander model dan wij ze kennen.

Binnen in de molen viel niet veel te beleven. Hij was, ondanks dat er wel twee bewakers zaten, leeg.

Zelfs geen tekeningen etc.met uitleg. Dus ik zal mijn eigen fantasie maar gebruiken.

Inmiddels is het al tegen drieën en ik begin serieus honger te krijgen. Ik heb de Ducato neergezet 

ergens aan een achteraf straatje tussen de akkers in the middle of nowhere. Ik ga hier eerst de Blog 

schrijven en online zetten, eten maken en dan zie ik wel of ik hier blijf staan voor een overnachting.

In het begin van de avond begon het serieus te regenen. Zeg maar storten. Van die tropische

buien. Dus ik ben maar verhuisd. Ik sta aan akkers waarvan de toegang één baggerzooi aan

het worden is, plus er loopt een riviertje langs waarvan ik niet weet wat die gaat doen met dit

soort regenbuien. Ik vond een mooi plekje op een heuvel van een antiek kerkhofje. Lekker

hoog onder de dennenbomen.  Dus ik zal hier niet overstromen.

Aan de ene kant van de heuvel uitzicht over een villawijkje en aan de andere kant zicht over de 

provincie Langue d'Oc. Bij ons beter bekend als de Languedoc.

Maandag 23 september 2024

Voordat ik door de Languedoc ga toeren moet ik eerst de ijskast vullen. Het is vandaag

pensionaris soldij dag, dus ik wil er een verwendag van maken. Geen Languedoc wijn

maar een Chateauneuf-du-Pape  wil ik bij mijn aperitiefjes. Waarom Ik deze Rhône wijn

verkies boven een streekwijn? Geen flauw idee. Ik heb gewoon zin in een Chateauneuf-

du-Pape. Misschien heb ik wel gewoon zin om even wat geld uit te geven. De Chateauneuf-

du-Pape's zijn namelijk aanmerkelijk duurder dan andere wijnen door hun kleine oplage.  

Waar je ook kijkt in deze streek, het is één en al wijngaard. De Languedoc-Roussillon is dan

ook de grootste wijnstreek van Frankrijk. Hij loopt van de Rhône tot aan de Spaanse grens.

Inmiddels ben ik het vlakke land aan het verlaten en zit ik in de heuvels. Op de achtergrond zijn 

zelfs al wat bergen te zien.

Ik wilde vandaag het Lac du Salagou aandoen. Na al een tijdje gedouched te hebben met een 

gieter wil ik nu wel eens een echt bad.

Het was verkwikkend te noemen. Zeg maar koud. De zon vertrok toen ik begon te badderen net 

achter een kolossale wolk en het water is ijskoud door de vele regen van de afgelopen dagen.

En badderen doe je niet in beschermende kleding zoals deze windsurfer. Dus het was even 

afzien.

Mijn plekje voor de nacht vond ik in the middle of nowhere op een landweggetje ergens in de 

buurt van Bedarieux. Een verlaten picknicktafel voorhanden, stil, geen straatlantaarns en veilig. 

Hier ga ik mijn feestje bouwen.

En wat heb ik mezelf te bieden op mijn feestje?

Een borrelplankje van Rocamadour, Saint-Marcellin en Saint Paulin kaas met een handgemaakt 

Bio rookworstje. Daarnaast gepeperde olijven gevuld met knoflook en om het gezond te houden 

een vruchtensalade van watermeloen en bananen. En de Châteauneuf-du-Pape uit 2021.

Eigenlijk nog een jonkie dus. Maar oké… ik ben er blij mee.

Dinsdag 24 september 2024

Het zijn deze pareltjes van plekken die reizen met een campertje zo aantrekkelijk maken. Ik heb 

heerlijk geslapen. Niet in de laatste plaats door de wijn natuurlijk, alhoewel ik maar een half 

flesje op had. Het is gewoon de combinatie van heerlijke wijn en ambiance.

Vandaag wil ik vanuit de Languedoc de bergen over naar de Midi-Pyrenees. Om precies te zijn 

van de streek Hérault naar Aveyron.

Over de departementale smalle bergwegen langs en door kleine bergdorpen. Het is gewoon 

heerlijk om te rijden door zo’n mooie omgeving. Frankrijk was, als ik een tripje naar Baarle-

Nassau buiten beschouwing laat, het eerste buitenland dat ik ooit aandeed. Het heeft zodoende 

een speciaal plekje veroverd. De verscheidenheid van omgevingen die je in een korte tijd te 

zien krijgt zijn magnifiek.

Boven, op de Col de la Croix de Mounio, heb ik even van de lunch en het uitzicht genoten. 

Deze col is een historische weg en op dit hoogste punt stond in de 18e eeuw een herberg 

waar de paarden ververst werden van, onder andere, de postkoets na de zware klim. Daar 

is nu niets meer van over. Een groot kruis herinnert aan één van de zonen van de uitbaters 

die in die tijd het leven liet. That’s it. Oké… plus dit verhaal in WikiPedia dan. ;-)

Zoals ik al zei, in korte tijd zie je een verscheidenheid aan landschappen. Zo zit je in een 

bergachtig gebied en zo doet de omgeving Noord-Frans aan.

Met behulp van Park4Night vond ik deze spot naast een bergbeekje dat een zalig kabbelend 

geluid produceerde. Ik ga de rest van mijn kaasplankje nuttigen samen met de onderste helft 

van de fles Châteauneuf-du-Pape. Mijn dag kan niet meer stuk.

Woensdag 25 september 2024

Niets fijners dan wakker worden in de ochtendnevel en te luisteren naar het kabbelende water.

Het zijn dit soort momentjes die de lust om huiswaarts te trekken  naar nul doen dalen. 

Ik trek weer verder noordwaarts. Wanneer ik een denkbeeldige lijn trek van Avignon naar 

La Rochelle, dan wil ik daar zo’n beetje uitkomen. In de regio Lot. Bij de rivier Lot.

Voorlopig moet ik mij nog even door laaghangende bewolking wurmen. Je zou denken dat het 

op de hoogste punten het meest dicht zit, maar het is hier geen wet van meden en persen. Ook 

in de dalen zit het soms potdicht terwijl het boven op de heuvel helder is.

Het levert in ieder geval wel mooie plaatjes op.

In Millau ben ik nog even snel de Lidl ingelopen. De laatste supermarkt die ik aandeed had 

geen chocolade koffie. Iets dat ik graag na het eten mag drinken met een flinke scheut likeur.

De likeur die ik gekocht heb in de Abdij in Italië. Een zalige combinatie.

In de Lidl ging het afhandelen van de klanten uitermate traag. Veel social talk, centjes tellen 

in plaats van even je kaart door de lezer halen etc. Toen ik buiten kwam begreep ik waarom. 

Er stond een busje met een tiental bejaarden eromheen die net hun inkopen hadden gedaan.

Blijkbaar het wekelijks uitje. 

Tijdens de overgang van Aveyron naar Lot veranderde ook het landschap.  Weliswaar nog 

steeds heuvelachtig maar dan meer uitgestrekt.

In Espalion vond ik een mooi slaapplaatsje op een parking naast enerzijds sportvelden 

en anderzijds een park.

Een park aan de oever van de rivier Lot.

Donderdag 26 september 2024

Het gaat vandaag een regenachtige dag worden. Ronduit herfstachtig. Er hangt een regenband 

die doorloopt tot en met een groot deel van België. Dus ik ga er vandaag een rij-dag van maken.

De bedoeling is om de D987 af te rijden. Een landelijke, wat saaie route die, er leek wel geen 

einde aan te komen, gestaag steeg naar de col d’Aubrac op 1340 meter.

Ik ben hierna verder omhoog gegaan via de A75 waar ik op de Aire de Garabit een vroege 

lunch gepakt heb. Ik zit hier zo’n beetje op de grens tussen Lozère en Cantal met een mooi 

zicht op het viaduct de Garabit-Eiffel.

Iets voor Montlucon was het stijgen min of meer gedaan. In theorie, een beetje afhankelijk 

welke route ik ga nemen, zal het merendeel daal-werk zijn. Oostende ligt op zeeniveau 

dus ik hoef de berg maar af te rollen. Wat dat aangaat zal terug naar huis rijden goedkoper 

zijn dan van huis uit naar het zuiden. Het dieselverbruik metertje van de Ducato staat, als

ik een berg op rij, regelmatig op 24 liter per honderd kilometer. Ja! Ik zal het weten dat het een 

drie liter motor is.

Net achter Montlucon, aan het canal de Berry (Déclassé) vond ik het welletjes. Ik heb een 

paar honderd kilometer gereden en zo nu en dan breekt heel voorzichtig een waterig zonnetje 

door. Het weggetje ziet er niet te druk bereden uit en ik heb geen last van fel schijnende 

straatlantaarns.

Vandaag schaft de pot een bord Poulet Rôti pommes de terre fondantes. Met een fikse klodder 

hot Pili Pili saus. Helaas is de wijn op. Een grote bel wijn zou niet misstaan hebben bij dit maal.

Vrijdag 27 september 2024

De dag is wederom herfstig en regenachtig begonnen. De wind is ook stevig aangetrokken.

Vannacht ben ik een paar keer wakker geworden doordat er een eikel uit de boom op mijn dak 

viel. En dat maakt aardig kabaal.

Ik wil vandaag tot aan Bourges rijden. Naar het Lac du Val d’Auron. Ik heb Google hiervoor 

opgedragen de tolwegen te mijden. Hoogst verbaasd stond ik 15 minuten later voor… een 

tolpoortje. En terugrijden lukt niet. Dat hebben die Fransen wel slim gedaan. Ik heb dus het 

blik maar op oneindig gezet en de cruisecontrol aan. Het beste ervan maken noemen ze dat.

Gelukkig klaarde in de verte de lucht op.Die regen werkt na twee dagen toch wel op je gemoed.

De omgeving kenmerkt zich voor het merendeel door vlak land waar zonnebloemen verbouwd 

worden.

De meeste zonnebloemen hebben hun kopjes inmiddels al laten hangen. Duidelijk last van 

de herfstblues.

Persoonlijk heb ik het ook niet zo op het herfstweer. Hoewel de wolken soms een mooi 

contrast geven met het landschap.

In het meer dat ik als eindbestemming voor vandaag had, zitten meer algen dan ik had 

verwacht. Dus even badderen zit er niet echt in. Nu nodigt het weer een badder partij 

ook niet echt uit.  

Het verbaasd me dat de parking op park4night niet als overnachtingsplek staat vermeld.

Meestal zijn dit soort plekjes uitermate populair. Dus ik ben benieuwd of ik weggestuurd ga 

worden of een andere reden meemaak waardoor hij in park4night niet is terug te vinden.

Zaterdag 28 september 2024

Ik heb hier heerlijk geslapen. Ondanks dat de Gendarmerie drie keer passeerde, ben ik niet 

weggestuurd. Misschien dachten ze wel dat ik andere bedoelingen had, want deze plek was

er weer zo één. Veel heen en weer gerij van autootjes met glurende mannen. Maar ik moet 

zeggen… ze lieten me gerust.

Ik ga vandaag een stuk naar het oosten. De route over Orleans → Parijs ken ik al, dus ik wil 

over Dijon, Troyes en Reims of Dijon, Nancy en Metz. Nog nader te bepalen dus. Maar voor 

vandaag dus richting Dijon. En het eerste stuk gaat over de D2076. Een departementale 

weg die als een mes door het landschap snijdt en dik anderhalf uur van je tijd neemt.

De omgeving kenmerkt zich door akkerbouw. Dat betekend dus, voor het merendeel, vlakke 

en/of licht glooiende vergezichten.

Voor het merendeel Zonnebloemen. De wijnvelden zijn meer voor later, wanneer ik in de 

Bourgogne ben. Nu ben ik nog in het departement Cher van France Centre.

Op de grens van Cher en Nièvre, ik ben inmiddels in de Bourgogne, zie ik in de verte een 

bergketen opduiken. Ik kan moeilijk beoordelen welke bergketen het is. Mogelijk de Jura, 

al lijkt het me sterk dat ik zo ver kan kijken. 

Aan de D981, ter hoogte van Avrée, heb ik een korte vroege lunch gemaakt. Ik was 

eigenlijk al vroeg op pad vandaag en begin inmiddels knap honger te krijgen. Kan ik 

meteen even van dit mooie uitzicht over het departement Nièvre genieten.

Aan de D974 ben ik bij deze picknickplek gestopt. Op Google maps staat hij als Aire de 

camping car vermeld, maar voor mij is het een gewone parkeer annex picknickplek. Maar oké, 

inmiddels heb ik er dik 250 km opzitten. Het is mooi geweest voor vandaag.

Ik ga relaxen en van dit mooie uitzicht genieten. Met als enige nadeel… je waait, buiten, uit 

je verschoning. Ook nog eens een ijskoude wind. Dus het genieten ga ik doen vanuit de 

camper met de standkachel aan. Op dit moment is enkel de zon die af en toe tussen de 

schapenwolken door komt piepen, het enige wat zomers is. De rest is puur herfst.

Vorige Home Volgende