2025-09-28 Polen: Richting Zuiden - Dziwnowek
Zondag 28 september 2025
En, om verder te gaan met mijn verhaal van gisteren, kwam ik op een kwartiertje
rijden deze bosparking tegen.
Heerlijk een beetje in the middle of nowhere. Geen straatlantaarns, dus aardedonker.
Perfect voor een heerlijke nachtrust.
Na het ochtendritueeltje en een deftig ontbijt heb ik de draad weer opgepakt
en ben de nieuwe S6 opgereden. Heerlijk even een klein uur op cruisecontrol
en dom voor me uitkijken. Ik waande me bijna alleen op de wereld. Het grote
voordeel van een zondagmorgen.
Vanaf de S6 is dit zo’n beetje het uitzicht. Het kon slechter, maar na een
uurtje wordt het wel saai.
Bij Kielpino ben ik de snelweg afgegaan om een stukje binnendoor te gaan
rijden. In een gehucht van zo’n tien huizen zag ik dit vervallen paleisje.
Het blijkt een negentiende eeuws, in neobarok stijl gebouwd, buitenhuis
te zijn in een 150 jaar oud Engels park.
Van beide is eigenlijk totaal niets meer over. Tot in de jaren tachtig heeft er
een tuchtschool in gezeten en toen die sloot is het pand in diverse particuliere
handen gegaan. De renovatie, die zou plaatsvinden, is door de kosten en de
treiterende bureaucratie rond monumenten nog niks geworden. En zal
waarschijnlijk ook niks meer worden omdat door het lange wachten er
eigenlijk niets meer te renoveren valt.
Het hele dorpje ademde de sfeer van vergeten gebied uit. Een kapelletje,
compleet met begraafplaatsje, is overwoekerd en door de vegetatie
kapotgedrukt.
Het oudste,nog leesbare, graf dat ik zag dateert uit 1880. Misschien liggen
er nog wel oudere graven, maar de grafstenen waren dermate verouderd dat
er niets meer op te lezen was. Bizar detail is dat er één, zei het al lang niet
meer onderhouden, grafsteen was uit 1990.
Desalnietemin lagen er twintig meter verderop drie graven die gedateerd waren
uit 1945. Goed onderhouden met kaarspotten en een vlag. Dus waarschijnlijk
een aandenken aan WO2.
Ik ben verder gereden richting de kust. Ik wil de kust verder volgen door de
polders richting de Duitse grens.
Bij een kerkje aan de rand van Gadom ben ik gestopt om de lunch te
maken. Inmiddels is het al tegen enen dus de honger begint te knagen.
Diep verscholen in de bossage op een klif zag ik dit huisje.
Het blijkt het voormalig strandhuis geweest te zijn van Eva Braun.
De één dag echtgenote van Adolf Hitler.
Getuige de graffiti tekst; “Eva woont hier al lang niet meer”, probeert deze of
gene iets duidelijk te maken. Maar gezien de belangstellenden die, net als ik,
ook nieuwsgierig waren, zal dat de meesten worst zijn. Alleen het feit al dat zo’n
huis dus leeg staat na 1945 is intrigerend.
Vanuit het strandhuis is door de vegetatie niet veel meer van het vroegere
uitzicht overgebleven. Welke gesprekken zouden hier hebben plaatsgevonden?
Als de muren van het huisje eens konden praten.
Een dikke tien kilometer verderop heb ik de Duc neergezet in een bospad
achter een picknickparking. Ik zit zo’n 63 kilometer verwijderd van het Duitse
grenspaaltje. Dus het zal mijn laatste nachtje in Polen gaan worden schat ik in.
Reacties
Een reactie posten