2025-07-24 Finland: Richting oosten - Uiterste Europese oostpunt.

 Donderdag 24 juli 2025

Ik ben al vroeg wakker. Normaal pak ik een cappuccino met chocolade 

smaak, lees de krant op mijn tablet en draai me nog even om, maar 

zonder internet had ik geen zin me nog even om te draaien.  Ik besloot 

dus maar op pad te gaan. 

Het voordeel van vroeg op de weg zitten is de kleurenpracht van de 

combinatie zon en water. 

En de nevel in de bosrand. 

Na een half uurtje passeerde ik weer zo’n recreatiepunt met zwemmogelijkheid. 

Ik heb de Ducato eerst even afgesopt omdat, door al die grind/wasborden weggetjes, 

hij niet om aan te zien was. Daarna kon ik mooi een duik nemen.

Op alle parkeerplaatsen die ik, aan de oostzijde van Finland, passeerde, had 

men wel iets neergezet ter nagedachtenis aan de grote winteroorlog tegen de 

Russen. Op de één kanonnen, op een ander een mortier installatie. 

Overal wordt, in meerdere talen, uitleg gegeven wat de Finnen herdenken.

Het is niet vreemd dat het in dit deel van Finland sterk leeft. Ik bevind 

met bijna boven op de grens met Rusland.

Om daar te geraken moest ik wel nog twintig kilometer door the middle of 

nowhere. Met zeker vijf kilometer een wasbord als wegdek. En stoffig 

dat het was. Man, man, man. Al mijn poetswerk van vanmorgen kan 

opnieuw gedaan worden.

Normaal is er een beveiligde zone die een strook van drie kilometer 

beslaat. Hier is de beveiligde zone een stuk smaller omdat het uiterste 

oostpunt van het Europese vasteland zich hier bevindt. In meerdere talen 

wordt daarom kenbaar gemaakt wat absoluut niet mag, een beetje mag 

na toestemming en wat geen probleem is. 

Vanaf de parking is een smalle corridor naar het punt van waaruit je 

de uiterste oostelijke grenspaal ziet staan. Deze corridor mag absoluut niet 

verlaten worden omdat de grens er grillig loopt en je op sommige plaatsen 

binnen de 80 meter in Rusland staat. Verwacht geen hoge hekken met krachtstroom

en listig draaiende camera's... Nee, aan weerzijde van het pad een blauw touwtje.

That's it. How simple can it be.

De grenspalen op het meeste oostelijke stukje Europese vasteland 

bevinden zich in het midden van het meer. Voor wie de belasting wil 

ontduiken… tussen de twee grenspalen zie je een dikke meter grond 

die dus van niemand is. Ik wil er natuurlijk niets mee zeggen, het is 

maar dat je het weet. ;-)

Ik heb ze nu alle vier gehad. Oost, West, Zuid en Noord. De vier uitersten van het Europese vasteland.

Na het bezoek, en het hele traject weer terug gereden te hebben, kwam ik 

gelukkig langs een meer waar het water makkelijk bereikbaar was. Ik heb 

de Duc weer even snel in de sop gezet.

Normaal gesproken was ik van plan om op de parking van het oostpunt 

te blijven overnachten. Maar, naast het internet dat nog steeds in storing 

staat, had ik daar zelfs geen gsm bereik. Dus ik besloot het stuk te gaan 

rijden dat ik voor morgen in gedachten had. Zuidelijk naar de plaats Joensuu. 

Naar Finse begrippen een redelijk grote plaats. 

Ik vond een mooi plekje op de parking naast de rivier Pielisjokki. Een rivier 

van 67 kilometer die de zesde snelst stromende rivier in Finland is.


Naast ruimte voor normale watersport en zwemmen waren er ook 

mogelijkheden voor  wildere spelletjes. En bij gebrek aan internet 

dus leuk vertier om naar te kijken.


Het internet gaat wel even duren denk ik. De helpdesk van Proximus, 

die ik net gebeld heb, gaf door dat men er hard aan werkte. Ik had 

eigenlijk geen ander antwoord verwacht omdat 33% van de Belgen bij 

Proximus hun gsm abonnement hebben en daarvan zal de helft momenteel 

in het buitenland vakantie vieren. Dus een roaming probleem treft een grote 

groep mensen. Zekerheidshalve heb ik mijn Orange prepaid kaart op de reserve 

telefoon maar extra GB’s gegeven. Zonder internet is echt lastig. 


Vorige Home Volgende


Reacties

Populaire posts van deze blog

2024-10-31 Onderhoud aan de Ducato

Europa-trip 2024: Week 22 - van Dijon naar Oostende

2024-10-24 Onderhoud aan de Ducato