2025-06-12 Zweden: Richting Noordwesten-Dala-Husby, Dälalven delta
Donderdag 12 juni 2025
Ik heb zalig geslapen. Dat is toch een beetje het voordeel van de
temperatuur hier. In tegenstelling tot Zuid- Europa, waar het momenteel
dik boven de dertig graden is, tikt de thermometer hier overdag net de
dertien graden aan. Dus de nachten zijn om te slapen perfect te doen.
Vandaag rij ik verder naar het noordwesten. Richting Tällberg. Het grootste
deel, bijna alles, is over route 70. Een semi-snelweg met, voor vandaag
althans, wat saaie stukjes met veel vlak land.
Af en toe onderbroken door een leuk item zoals dit kerkje. Ik wil
de hele rit naar Tällberg niet in één ruk doen. Volgens Google is
het dik twee uur rijden. En uit ervaring weet ik inmiddels dat onze
vriendelijke Google altijd wat positief is. In dit geval gaat het ritje
drie uur kosten schat ik. Dus ik knip het in tweeën.
Bij het kerkje bevindt zich een onbemand brandstofstation. Dus ik
heb meteen de Duc zijn tank volgegooid. 1,59 euro de liter kost het
hier. Zo langzamerhand begint de Ducato ook wat meer brandstof te
gebruiken. De vorige keer was het verbruik 1 liter op 11,6 kilometer.
Nu 1 op 10,5. Het is te merken dat Zweden, in tegenstelling tot een
deel van Nederland, een bolland is. Nederland is een beetje een
kommetje, maar hier is het merkbaar dat je vanuit het oosten naar
het midden toe heel geleidelijk omhoog gaat. En dat merk ik in het
verbruik. Daar komt voor vandaag nog bij dat ik een straffe noordwesten
wind tegen heb. Dus de volgende tankbeurt zal om te janken zijn.
Niet ver van weg 70 bevindt zich het zilvermijn dorpje Salbergets. Daar
heeft men een aantal huisjes gereconstrueerd die laten zien hoe het er
in het mijndorp uit heeft moeten zien tijdens de bloeitijd van de grote mijn
in de 16e eeuw.
Compleet met oude lieren, hevels en methoden om de
zware lasten uit de schacht te krijgen.
Op hetzelfde terrein is de sala-zilvermijn gelegen. Een zilvermijn die
actief was van de 15e eeuw tot 1908. De mijn is nu een museum en
op 155 meter diepte bevindt zich een ondergrondse hotelsuite.
Ik mag hopen voor de hotelgasten dat het betreden van hun
suite wat comfortabeler gaat dan via deze ladder.
Een groot deel van de voormalige industriële site heeft men teruggegeven
aan de natuur. Met als resultaat dat je er een mooie wandeling kan maken.
Bij Fäggeby ben ik de rijksweg afgeslagen naar de Nedre Dalälven delta.
Door UNESCO uitgeroepen als Biosfeerreservaat.
Op de picknickplek parking vond ik een mooi hoekje om de
nacht door te gaan brengen.
Met op de achtergrond het geruis en geklater van een eigen badkamertje.
Reacties
Een reactie posten