2025-05-27 Denemarken: Eilanden Sjaelland, Møn, Nyord, Bogø, Falster & Lolland

 Dinsdag 27 mei 2025

De Grote Belt verbinding, ook wel Grote Beltbrug genoemd, is een 

gecombineerde brug en tunnelverbinding voor trein en motorverkeer. 

Het verbindt de eilanden Funen en Sjaelland (Seeland) met elkaar.

De verbinding is zo’n 17 kilometer lang en de hangbrug behoort tot 

de vijf langste ter wereld. De kosten om van deze verbinding gebruik 

te mogen maken bedroegen 31 euro. 

Ik vond aan  het Kobaekstrand een leuke parking waar ik de 

overnachting wil doorbrengen. Hier heb ik een mooi uitzicht 

over het Agerso sund met op de achtergrond het eiland Agerso.

De recensies zijn goed op park4night, dus ik ga de harde wind 

hier trotseren. Het is niet zo dat de bus extreem heen en weer 

schudt, maar luidruchtig is de wind wel.

Maar eerst nog een sfeerplaatje voor het slapen gaan.

Woensdag 28 mei 2025

Ik ben om zeven uur al wakker geworden van diverse stemmen. Het 

bleek een groep locals te zijn die gingen badderen in de zee.

De watertemperatuur is dertien graden. Dus dat wordt een koud bad.

Daarnaast is het ook, of nog, aan het regenen. Maar oké… van een 

zeebad wordt je toch nat dus who cares. 

Ik ga vandaag naar het eiland Møn. Onder andere de kliffen 

staan op mijn bucketlist. De rit is een kleine anderhalf uur en 

halverwege ben ik even gestopt voor een koffietje. De 

route die ik rij heeft behoorlijk veel rust en parkeerplaatsen 

waarvan sommige voorzien zijn van uitermate schone toiletten.

Het mag gezegd worden dat de Denen uitermate gedisciplineerd 

zijn in hun doen en laten. Zogenaamde kansrijke pareltjes ben 

ik hier nog niet tegengekomen. 

Dit is zo’n beetje mijn uitzicht tijdens het grootste deel van de rit. 

Ik moet bekennen dat ik tot op heden nog geen echte “wauw” 

momentjes ben tegen gekomen. Maar dat komt misschien omdat 

ik zee en polder gewoon ben. Iemand die uit de bergstreek komt 

zal er anders over denken denk ik.

Al zijn er natuurlijk zo nu en dan wel wat fotogenieke scènes te 

passeren.

Om op het eiland Møn te raken moet ik over de Koningin 

Alexandrine Brug. Gratis dit keer. Dus geen tolbrug.

Met het weer wil het niet vlotten. Een paar weken geleden leek 

het er op een hete zomer te gaan worden. Maar het is inmiddels 

omgeslagen naar ronduit herfstig weer. Zwaar bewolkt, af en 

toe gemiezer en rond de elf graden.

Onderweg heb ik even de gelegenheid te baat genomen om te 

tanken. 42 liter voor de Duc en 10 liter voor mijn standkachel.

Totaal 86,20 euro. Dus zo’n 1,64 euro per liter diesel. Een 20 

cent duurder dan mijn laatste tankbeurt in Duitsland.

Naarmate ik dichter bij de kliffen kom wordt het glooiende echt 

heuvelachtig. 

Logisch natuurlijk, wanneer we ons bedenken dat de kliffen zo’n 130 meter 

hoog zijn. En ja… ik heb ze geteld, het zijn 450 treden naar beneden. En 

wat naar beneden gaat mag straks weer omhoog.

Maar dan heb je ook wat. Mijn “wauw” momentje. Heerlijk.

En fotogeniek is er ook wat te schieten. 

Onderweg naar een slaapplekje zag ik dit kasteeltje. Slot Liselund. 

Een wat klein kasteeltje dat dienst doet als restaurant. Het kasteeltje 

heeft een werkelijk prachtig park als achtertuin en zal dan ook heel 

populair zijn voor trouwfeesten. Feest en fotoshoot locatie op het 

zelfde adres.

Naast weelderige waterpartijen zijn er ook een aantal gastenverblijven.

Een Noorse en een Zweedse.

Het Noorse gastenverblijf is gebouwd met vakwerkgevels, zwart 

gebeitst hout en een rieten dak. Het interieur daarentegen bestond 

uit een Chinese en een Pompejaanse kamer.

Het Zweedse gastenverblijf ligt aan de voet van een grafheuvel 

uit de bronstijd. Oorspronkelijk bevond zich hier de woning van de tuinman 

op de begane grond en de gasten verblijven op de eerste verdieping. 

Achter de woning staat een ijskelder voor de opslag van ijsblokken, 

vermomd als Polynesische grashut.

Het eiland Nyord, waar ik een slaapplekje heb gevonden, is 

niet al te groot. Er wonen weinig mensen en is daardoor een 

belevenis voor vogelliefhebbers. Volgens park4night is het 

stil en aardedonker. 

Mijn slaapplekje is de parking van het natuurcentrum. Eigenlijk 

niet meer dan een verlaten boerderij met wat shelters waar 

liefhebbers, ‘s nachts sterren kunnen spotten. Maar voor mij 

zal dat er niet inzitten. De bewolking is te dik en te hardnekkig.

Donderdag 29 mei 2025

Ik heb ongelooflijk zwaar geslapen. Om 21.30 uur lag ik al in 

bed om rond 06.30 uur wakker te worden. Zonder onderbreking.

Dat gebeurt me niet vaak. Het trappen lopen bij de kliffen zal zeker 

een rol gespeeld hebben.

De stilte hier en het feit dat er op het hele eiland nagenoeg geen 

straatlantaarn aanwezig is zal ook wel geholpen hebben. Mijn 

directe buren, de koeien, hebben zich in ieder geval stil gehouden.

Het plaatsje Nyord, gelijknamend aan het eiland, telt misschien 

een vijftigtal huizen. Maar… heeft wel zijn eigen brouwerij. 

Daarnaast bezit het plaatsje een loods museum. En niet 

zomaar één, maar het kleinste museum ter wereld. Loodsen 

is dan ook een specialiteit van de eilandbewoners. De wateren 

rond Nyord zijn zo verraderlijk dat het al vanuit de oudheid, naast 

een recht, ook een plicht was om als eilandbewoner boten te loodsen.

Sinds 1966 is dat loodsen gestopt.

Op diverse plaatsen op al de eilandjes kom je dit soort bergjes tegen. 

Het zijn grafheuvels uit de late steentijd. Zo’n 5000 jaar oud dus.

Deze grafheuvel bestaat uit twee compartimenten. 

In de verte zie ik de Elmelunde Kirke. Hij dateert uit de 12e eeuw 

en staat bekend om zijn indrukwekkende fresco’s en middeleeuwse 

kunst. Helaas kon ik er niet binnen. Hij was gesloten.

Van Møn ben ik over een dam met smalle brug naar Bogø 

gereden. Het eiland is klein en heeft, buiten veel 

natuurschoon niet zoveel om te bezichtigen. Wel een 

windmolen. Deze Bogø Mølle is een Nederlandse molen 

uit 1852.

Vanaf Bogø ben ik, over een dam, het eiland Farø opgereden. 

Dit eiland is eigenlijk niet meer dan een klein werkeiland dat 

toegang geeft tot de Farøbroerne. De verbinding met het eiland 

Falster. 

Om niet helemaal al mijn conditie te verliezen door het 

in de auto zitten, heb ik hier de Horreby Lyng trail gelopen. 

Een korte wandeling maar wel een leuke. Het gebied kent 

veel verhalen uit de ijzertijd en de Tweede Wereldoorlog.

Het eiland Falster heeft een prachtige kustlijn. Met stranden 

van heel fijn wit zand.

Het leek me dan ook een goed plan om op de parking 

van het Bøtø strand het voor gezien te houden en 

mijn potje te gaan koken.

Vrijdag 30mei 2025

De dag begint met het aanvullen van de koelbox. Meestal de Lidl 

dus. Maar ik moet voor de gein toch eens een andere keten binnen 

stappen. Gewoon om te kijken wat ze hebben. Bij de Lidl hier is, bijvoorbeeld 

groenten, zoals zakken verse wok groenten e.d., niet te koop. Wel salade

groenten. Voor andere groenten moet je in de diepvrieskist kijken. 

Maar ik heb het normaal niet zo op die geprepareerde fabriekszakken. 

Desalniettemin is het doen van inkopen bij één vertrouwd adres wel 

weer makkelijk om prijzen wat te vergelijken. Mijn Asti schuim wijntjes 

zijn hier 59 DKK. Zo’n 8 euro dus. Een beetje het dubbele dan in België.

Dat geldt ook voor zout en snoep. Daar zit ook een aanmerkelijk verschil 

in prijs in. Of het daardoor komt weet ik niet maar… ik zie geen mensen 

met obesitas hier. Nog geen één gezien. Ongelooflijk. Misschien dat het 

in de grote steden dadelijk anders zal zijn. Ik ben benieuwd.

Mijn tweede stop is aan de oever van het Guldborgsund. Hier kon 

ik drink water tappen.  

Hier stond een shelter. Voor langeafstandlopers en fietsers 

die in de natuur willen overnachten. Ik ben er al diverse tegen 

gekomen in Denemarken. Vaak is er een toilet een barbecue 

gelegenheid bij  aanwezig.

Hier zelfs een douche. Zei het wat spartaans. Maar oké… de 

Boomers onder ons stonden vroeger ook in een teiltje voor de 

kachel ons af te spoelen. En we zijn er groot mee geworden.

Ik ben via de Koning Frederik IX brug het eiland Lolland 

op gereden. Bij de Rodbyhavn is een expositie over de 

nieuwe tunnel die men aan het bouwen is als alternatief 

voor de veerdienst Rodby naar Puttgarden. 

De veerdienst die als belangrijkste route beschouwd mag 

worden tussen Scandinavië en de Mediterrane landen. Een 

echte bottleneck dus. Waarop men, met hulp van Europa, 

begonnen is met de bouw van de Fehmarnbeltverbinding. 

Deze tunnel van zo’n 18 kilometer, verbindt Denemarken 

met Duitsland. Volgens planning moet hij in 2029 gereed 

zijn waardoor de reistijd, van 45 minuten met de veerboot, 

gereduceerd wordt naar 10 minuten door de tunnel.

Het landschap op Lolland ziet er zo’n beetje uit als op de foto. 

Vlak, plat, open en uitgestrekt. En omdat er een knappe wind 

staat vandaag waai ik uit mijn verschoning. 

Mijn laatste stop voor vandaag, voordat ik uit ga zien naar een 

slaapplekje, is op het piepkleine schiereiland Kuddeholm met 

uitzicht over de Nakskov Fjord. 

Ik dacht, vanuit de verte, hier even de Kleine Zeemeermin van 

Edward Eriksen te herkennen. Maar het bleek wat anders. Logisch 

natuurlijk omdat het echte standbeeld in de haven van Kopenhagen 

staat.

Mijn slaapplekje vond ik op de parking van waaruit de wandeling 

Spor Frederiksdal Gods begint. Misschien leuk om morgen de 

dag met die wandeling te beginnen. 

Zaterdag 31 mei 2025

Ik ben de dag begonnen met een boswandeling. Het bos heeft iets 

mystieks. Naast, in een donker deel met hele smalle paadjes door de

dennenbomen, kwam ik op een plek die aangeprezen werd om de 

rust en geur van de dennen op te snuiven. Het moest een esoterische 

belevenis worden. En warempel, de geuren waren duidelijk waarneembaar.

Een spirituele ervaring zo in een open en licht plekje in een donker 

dennenbos. Iets verderop passeerde ik een Chinees theehuisje. De 

landeigenaar heeft zich overduidelijk door het spiritueel aziatische  laten 

inspireren.

Dieper het bos in zag ik deze shelters en een heuse wigwam. 

Deze shelters waren meer voor groepen dan voor eenzame 

langeafstandlopers of fietsers, getuige het vele speelgoed 

voor kinderen op het terrein. 

Voor zover ik kon opmaken maakt het bos deel uit van een wijndomein 

waar, specifiek Deense, kersen wijn gebotteld wordt. Hij ging pas om 

11.00 uur open en het is pas rond acht. Dus ik ben er maar niet op 

gaan wachten. Hoewel ik de ervaring wel had willen meemaken. De 

recensies vertellen dat kersenwijn een hoge zuurgraad heeft. Dus ik 

denk dat het niet echt mijn smaak zal zijn.

Aan het domaine te zien boeren ze goed. Dus er zal best markt voor zijn.

Ik vervolg vandaag mijn toer richting noorden. 

Langs de Vindeby molen.

Aan de kust ben ik even uitgestapt bij de Dodekalitten. Zo op het 

eerste gezicht denk je aan de beelden op de paaseilanden. Maar 

het is recentelijke moderne kunst. Het meest bijzondere vond ik 

de surrealistische muziek , meer tonen, uit de luidsprekers die in 

stenen weggewerkte geluidsboxen ten gehore gebracht werden.

Het gaf het gevoel of je gehypnotiseerd werd. Bizar.

Over de Storstrom Brug ben ik het eiland Lolland weer afgereden. 

In de verte kon ik nog een blik werpen op de Farøbroerne. De bruggen 

waarover ik het eiland ben opgereden.

De Storstrom Brug is gedateerd en in slechte staat. Zodoende

wordt deze vervangen.

Nadat in 2012 het groene licht voor de bouw van een nieuwe 

brug gegeven werd, heeft het bouwproces een aantal vertragingen 

opgelopen. Maar zoals het er nu naar uitziet moet hij eind 2025 dus 

geopend worden.

Zo van een afstand is het wel een magnifiek gezicht hoeveel terrein 

het maken van alle betonnen segmenten in beslag neemt. De beton 

wordt hier dan ook, in een ter plekke opgerichte betonfabriek, gemaakt.

In de nabijheid van de brug ben ik aan de voet van de Ore Fyr mijn 

lunch gaan maken. 

Een heerlijk plekje met uitzicht over de Smålandsfarvandet. 

Ik had er graag mijn bivak voor de nacht opgezet.  Maar helaas… 

die mogelijkheid hebben ze dichtgetimmerd.

Maar uiteindelijk vond  ik een perfect plekje aan de rand van Suserup Skov.

Een Nationaal bos met mooie wandelroutes. Dus ik kan morgen de dag 

weer met een leuk fysiek momentje beginnen.

Maar voor nu… even genieten van dit uitzicht.

Zondag 1 juni 2025

Vandaag kan ik, voor de tweede dag op rij, de dag starten met een 

leuke boswandeling.

Het Suserup bos is een speciaal bos. Het maakt geen deel uit van 

de houtteelt en, doordat men het een speciale status gegeven heeft, 

blijft het ongerept. Dat impliceert dat oude, zieke of dode bomen 

niet gerooid worden maar dat men de natuur zijn werk laat doen.

Hierdoor zijn er in het bos bomen te bewonderen van meer dan 400 

jaren oud. Een echt oerbos dus. 

Zodoende kom je nog wat oude menselijke invloeden tegen die, in 

de normale bossen, al lang verdwenen zouden zijn.

Ik heb het idee dat golf hier toch wel sport nummer één is.

Op de meeste gekke plaatsen kom je wel een golfveld tegen.

Het feit dat men mooi van het glooiende landschap kan 

profiteren zal er zeker mee te maken hebben. 

De dieseltank is inmiddels alweer half leeg. Dus tijd om hem 

bij te vullen. Niet dat het echt noodzakelijk is, maar meer voor 

het geval dat. Alhoewel, het mag gezegd worden, hier in 

Denemarken is, ondanks dat het dun bevolkt is, de hoeveelheid 

tankstations hoog. Dat heb ik in Frankrijk wel anders gezien.

Na een minuut of twintig kon ik even de benen strekken bij de Reersø 

Rev. De Skansen Klinten, die ik eerst in gedachten had, bleek 

onbereikbaar met de auto. Maar dit prachtig stukje natuur, dat bijna 

mediterraans aan doet, is een perfect alternatief.

Op de parking kon ik het niet nalaten om, even uit baldadigheid,

mijn Woodhiker sticker achter te laten. 

Aan de overkant van de Jammerland Bugt, waar de  Reersø Rev 

op uitkijkt, vond ik de Rosnaes Fyr. Ook zo’n prachtig stukje kust..

En het heeft uitermate helder water hier. 

Met een prachtig uitzicht.

Ik ben de kust nog een stukje afgereden tot aan Rosnaes Havn. 

Daar, op de parking van het jachthaventje, vond ik deze perfecte spot.

Met dit uitzicht vanuit mijn geopende schuifdeur ga ik er mijn 

slaapplekje voor vandaag van maken.

Vorige Home Volgende