2025-04-02 Meijendell, Nationaal Park Hoge Veluwe, Gelderland

 

Woensdag 2 april 2025

Het zou weleens kunnen zijn dat we de komende twee dagen de twintig graden 

gaan aantikken. Dus ik heb besloten mezelf weer eens een toertje Nederland 

cadeau te doen. Donderdag en vrijdag wil ik wat zonnekloppen op het strand van 

Meijendel. Nu zullen velen zeggen, waarom helemaal naar Nederland terwijl je 

vijftig meter van het Oostendse Raversijde strand woont. Het antwoord zit hem 

in de ligging. Het Belgische strand ligt met de kop op het noorden en het Nederlandse 

strand op het westen. De gevoelstemperatuur is in België dus vaak een pak lager. 

En aangezien het nog maar april is kan je het beste in een duinpan gaan liggen. 

Duinpannen zijn (legaal) in Nederland beter te bereiken. Daarnaast wat nostalgie zo 

in de buurt van mijn heimat.

Voor vanavond heb ik weer het plekje op de Vlietlanden genomen. Op zich een 

kalme en centraal bereikbare plek waar ik tot op heden nog geen commentaar heb

gehad van handhavers of politie.


Donderdag 3 april 2025

Het dagje zonnekloppen is me goed bevallen. De wind was weliswaar schraler dan 

ze hadden voorspeld, maar in een duinpan, uit de wind, was het zelfs zomers warm.


Als slaapplek vond ik een pleintje achter de kerk. Dichtbij Duinrell. Dus een 

perfecte plek omdat ik morgen weer Meijendel aan ga doen.


Vrijdag 4 april 2025

Het was vandaag een quasi kopie van gisteren. Enkel de gevoelstemperatuur 

lag een pak hoger doordat de wind sterk in kracht was afgenomen. 


Bij het verlaten van Meijendel heb ik perfect mijn watertank kunnen vullen 

met (drinkbaar) duinwater. De smaak is absoluut van betere kwaliteit dan 

wat er in Oostende uit mijn kraan komt.

De slaapplek wordt weer het pleintje bij de kerk waar ik mooi een plan kan

maken wat ik morgen ga doen. De temperatuur gaat dan helaas weer knap

zakken. Dus de kans is groot dat ik naar de Hoge Veluwe ga toeren.


Zaterdag 5 april 2025

Om vanuit Wassenaar de Hoge Veluwe te bereiken leidt de route door het 

Zuid-Hollandse groene hart met zijn landerijen en boerenbedrijven.


Tevens aan molens en gemalen geen gebrek om de waterstand op het juiste peil 

te houden. 


Het nationale park De Hoge Veluwe is een particulier natuurpark dat tussen 

1909 en 1921, door het opkopen van landerijen, is samengesteld door het 

echtpaar Kröller-Müller. Inmiddels is het natuurpark opgenomen in een stichting. 

Het park is 5400 hectare groot en bestaat uit bossen, heide en  zandverstuivingen.


Het landschap is hier en daar licht glooiend en doet soms wat noord Frans aan.


Er zijn diverse wandelingen te lopen.Van 4 tot 20 kilometer in lengte. Het 

park heeft drie ingangen. Otterlo, Hoenderloo en Schaarsbergen.

Ik heb de 14 kilometer hike gekozen vanuit Schaarsbergen. Ondanks dat 

ik netjes al de bordjes heb gevolgd kwam ik na vijftien kilometer in Otterlo 

uit. En de servicemedewerker aan de ingang daar wist te vertellen dat het 

een dikke veertien kilometer te gaan is naar de uitgang Schaarsbergen.

Gelukkig kon ik één van de gratis fietsen meenemen. Er stonden er wel 

honderd. Dus dat scheelde weer een slok op een borrel. Dus mijn bezoek 

aan het park behelsde naast een leuke wandeling ook een fietstocht.


Mijn overnachtingsplek vond ik op een carpoolplaats langs de N224. Eén van 

de weinige plekken waar je hier in de omgeving terecht kan als ik de recensies 

in Park4night mag geloven. De boswachters, handhavers en politieambtenaren 

schijnen nogal overactief te zijn hier in de omgeving.


Zondag 6 april 2025

Vanmorgen werd ik wakker bij een graadje of zeven. Weliswaar mooi zonnig 

maar ik denk dat het niet boven de twaalf graden gaat uitkomen vandaag.

Mooi dagje om wat rond te toeren in de omgeving.


Eerst ben ik richting Lunteren gereden. Daar in Luntersche Buurtbosch bevindt 

zich het exacte midden van Nederland. Om de toeristen te trekken heeft men 

er drie rotsblokken neergezet en een boompje geplant. 


Het Luntersche Buurtbosch biedt genoeg wandel mogelijkheden aan. Maar 

na mijn fysieke inspanning van gisteren vind ik de zeshonderd meter naar 

de middenstip voor vandaag voldoende. Je moet je spieren ook wat herstel 

gunnen.


Terugkomend bij de camper zag ik dit leuke autootje achter de mijne 

geparkeerd staan. Nostalgie ten top daar mijn ouders, zo’’n zestig 

jaar geleden, een dergelijk karretje hadden. Weliswaar de station 

uitvoering. In plaats van de Fiat 500 de Fiat Giardiniera dus. Met 

het hele gezin van vijf, twee volwassenen, twee kleuters en een 

baby en gerief voor een hele dag, zijn toen heel wat tripjes gemaakt.

Zo ook naar deze omgeving. Vanuit Den Haag ongeveer 120 km.


In Arnhem heb ik nog even de John Frostbrug bezocht. Deze brug, een icoon uit WO2 

die bekend staat als “een brug te ver” was mede de oorzaak van het mislukken van 

Operatie Market Garden. Omdat de Siegfried linie en de Rijn te grote obstakels vormden 

voor een snelle opmars naar Duitsland, stelde Veldmaarschalk Montgomery deze operatie 

voor om zo om de Duitse linies heen te trekken. De Duitse tegenstand bleek rond deze 

brug te sterk om de brug na de verovering in geallieerde handen te houden.


Inmiddels is het alweer vier uur in de middag dus ik ben op deze spot op de 

rustplaats Bruggelen aan de A1 blijven staan. Het is wel dichtbij de snelweg 

maar de geluidsoverlast valt mee. En de bosrand maakt veel goed.




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

2024-10-31 Onderhoud aan de Ducato

Europa-trip 2024: Week 22 - van Dijon naar Oostende

2024-10-24 Onderhoud aan de Ducato