Week 9: Van Rota Dark Sky naar Nazaré

 

Maandag 3 juli 2023

Het zicht op een overvloed aan sterren heeft het dan af laten weten, maar de slaap niet. Ik heb heerlijk geslapen op dit plekje aan het meer. Het valt mij op dat de meeste wildkampeerplekken, die ik heb aangedaan, niet overspoeld worden door andere camperaars. Ok, ik heb een look-a-like 4x4 bus die ik (bijna) overal doorheen stuur, maar toch ook op de gewone doorsnee plekken, sta ik alleen.

Mijn dochter en haar partner zijn overgekomen om een korte break te nemen in de Algarve. Dus daar wil ik graag een restaurantje mee pakken. Dus rap de Duc gekeerd. Vanaf het Evora heb ik de CM1129, N255 en IP2 genomen als route. Voor het merendeel een oersaaie route. Vlak, soms wat glooiend land

Met als enige verschil dat op sommige trajecten wat bomen stonden.

Maar ok… dan waardeer je het des te meer dat er opeens iets leuks voorbij schiet. In dit geval de rivier Albufeira, die je over moet.

 

Waarna het saaie traject zich weer even hervat.

Zelfs tanken wordt dan een spannende onderbreking.

Maar na drie uurtjes ben je dan weer aan de kust waar een heerlijk verkoelende zeewind je tegemoet waait. Wat een verschil met het verschroeiend hete binnenland.
Ik heb dan ook meteen een duik in zee genomen.

Dinsdag 4 juli 2023

Vandaag ga ik er een heerlijk toeristisch dagje van maken. Strandhangen en restaurantje.

Mijn dochter heeft gekozen voor het strand Praia do Vau. Een prachtig kliffen strand

Met ligbedden, parasols en personeel dat heerlijke tropische cocktails kan mixen. Dat laatste heb ik dan van horen zeggen. Ik hou het bij een ijskoud Portugees pintje.

Het voordeel van dit strand is dat het makkelijk bereikbaar is. Veel kliffen stranden zijn (extreem) moeilijk te benaderen.

Een restaurant kiezen blijft altijd moeilijk wanneer je ergens vreemd bent. Maar ik moet zeggen dat dit restaurant echt grandioos is. 

Lekker knus, zo rond de twintig gasten max, en een voortreffelijke bediening. Die naast een goede uitleg over het menu ons een zeer goede Portugese wijn aanraadde.

Woensdag 5 juli 2023

Ondanks dat ik op een drukke parking bij Praia do Alemao heb overnacht, heb ik heerlijk geslapen. Mijn dochter en haar partner hebben vandaag een privétour in het achterland geboekt en ik ga weer op pad richting het noorden.

Ik ben begonnen met een stukje Algarve wijnroute om al gauw op de N266 uit te komen die ik besloot te volgen tot Barragem Santa Clara. Hier kan ik mooi een zoetwater plons nemen om het zout van mijn lichaam te poetsen.

Het achterland van de Algarve kust is heuvelachtig en bebost. Met veel ruïnes van huisjes.

Vaak zijn die huisjes met wat fantasie en handigheid best leuk op te knappen. En ik stel me zo voor dat je enkel maar de grondprijs betaalt wat hier in het achterland geen drol zal kosten. De vele huisjes zijn niet voor niets verlaten.

Laten we eerlijk zijn, waar vind je zo’n mooi uitzicht als je naar het noorden kijkt.

En wil je de zee zien, dan kijk je richting het westen.

Zo’n huisje op een terras ergens bovenaan een heuvel. Een droom van een locatie.

Barragem Santa Clara is een kunstmatig meer dat speciaal is gemaakt om de lokale economie een boost te geven. 

Compleet met drijvend zwembad, lifeguards, restaurant, kraakhelder water, alles erop en eraan. En gratis op de koop toe.

ParkForNight had een mooi voorstel voor een zeer rustige camper spot. Na drie kilometer zandgrind weg volgen heb je ook wel wat. Beneden aan een (bijna) droog riviertje. Enkel het zand- grindweggetje zit me niet helemaal lekker. Het was, zo af en toe,  best moeilijk begaanbaar. Nadat ik er een uurtje stond kwam een Duits stel me gezelschap houden. Hun busje, met normale hoogte en banden heeft het ook gered. Dus mocht het hun morgen lukken terug te keren dan moet het mij ook lukken.

Donderdag 6 juli 2023

Om 07.00 uur wakker. Ik moet zeggen, ik heb hier heerlijk geslapen. Pikdonker en doodstil. Ik heb me voorgenomen het zandweggetje terug te nemen via dezelfde route. Dan weet ik zeker dat het moet lukken. 

Wat na drieënhalve kilometer ook het geval was. Pfff, ik heb het er niet meer zo op die tractor paden. Nu nog een punt zien te vinden waar ik een internet connectie heb. 

Het is inmiddels negen uur in de ochtend. Na tien kilometer rijden eindelijk een internetconnectie. Ok, het houdt niet over, de Blog upload duurde meer dan een half uur, maar het is iets. Nu eerst maar eens ontbijten, koffietje, scheren, tanden poetsen en de dag beginnen.

Ik volg de N120 en N120-1. Deze leiden naar het noordwesten. Zodoende kon ik na verloop van tijd de Atlantische Oceaan weer zien. 

Ik zit ergens onder de havenplaats Sines. Bij Barragem de Morgavel om precies te zijn.

Het zal de luiheid wel zijn na het tafelen en pimpelen op restaurant, maar ik besluit er geen lange rij dag van te maken en hier, aan het meer onder de dennenbomen, mijn bivak op te slaan.

Vrijdag 7 juli 2023

Het zal niemand verbazen dat dit een voortreffelijk slaapplekje was. Dus energie genoeg om het plaatsje Sines aan te doen.

Zoals veel plaatsjes die ik aangedaan heb, heeft ook Sines zijn kasteel.

Het kasteel diende ter verdediging van aanvallen uit zee.

Sines is dan ook een havenplaatsje. 

Waar de havenkranen je doen denken aan container traffic, heb ik meer het idee dat Sines een chemische hub is. Er zitten redelijk wat grote chemische installaties rond deze plaats met tientallen pijpleidingen richting haven.

Het heeft een leuk klein centrum met voornamelijk restaurantjes.

Met, hoe kan het anders… een kerk in de buurt van het kasteel. Getuige dit tegelwerk zal het uit 1646 stammen. En het is waarschijnlijk in 1946 gerestaureerd of, als WO2 slachtoffer, herbouwd.

Ik ben de N120 en IC1 gevolgd over de pont Ferroviaria de Alcacer do Sal richting Setubal.

Vanuit het stadje Pamela is in de verte Lisboa te zien.

Ik ben Pamela zelf niet in geweest. Ondanks dat het er wel aantrekkelijk uitzag.

Een bivakplek vond ik naast de Atletiekbaan van Senegal. Aan de oostkant, want de westkant is op 23 juni al gepasseerd. 

Zaterdag 8 uli 2023

Ik heb besloten de draad aan de westkust, bij Figueira da Foz, weer op te pakken. Dit was de laatste plaats die ik aan deed voordat ik terugreed naar Serra Estrela en Alvor in de Algarve.

Het is vandaag 22 graden en zwaar bewolkt. Er durft zelfs een neveltje regen te vallen. Een perfect toerdagje dus. Ik ga Lissabon oostelijk passeren. De westkant heb ik de vorige keer al gezien. Het traject is voor een heel groot deel bebost. En daar slinger je doorheen. 

Je passeert het plaatsje Santarém. Dat ligt aan de rivier Sorraia.

Het plaatsje ziet er, ondanks dat het geen zon en zwemweer is, aantrekkelijk uit, zo met zijn rivierstrand.

Na  Santarém krijg je een veel maisvelden langs de route,

Gevolgd door stukken land met oude funderingen van industrieën.

Gelukkig maar van korte duur. Deze kapel met zijn kasteeltje geeft een wauw momentje wanneer je de bocht om komt en dit voor je opdoemt. 

Ik ben even gestopt voor een koffietje en een vroege lunch bij het uitzichtpunt dat uitkijkt over Abiriã.

Vanaf Matoeira kwam ik op de wijnroute Oest terecht. Deze heb ik een stukje gevolgd. Ik kon het niet laten eens te kijken of er daadwerkelijk druiven aan hangen. En… inderdaad, er hangen druiven aan. Zei het, nog wat klein.

In de middag kwam ik aan in Caldas da Rainha. Voor vandaag is het welletjes. Er moeten nog inkopen gedaan worden, gekookt en gerelaxt worden.

Ik kon niet echt mijn relax-draai vinden in Caldas da Rainha, dus ben ik doorgereden tot aan Praia do Salgado in de omgeving van Nazaré. Dat bekendstaat om zijn hoge golven. Ik kon nog net op de valreep een plaatje schieten met de ondergaande zon.

Het voordeel van laat aankomen is dat er altijd wel een mooie overnachtingsplek te vinden is. In eerste instantie wilde ik het zandweggetje achter de eerste duinenrij inrijden en daar overnachten, maar op de officiële parking met “P” bord was nog een perfect plekje vrij in een hoekje. Voordeel is dat, tenzij anders is aangegeven, er overnacht mag worden in de auto. Je auto moet dan wel geparkeerd staan. En er mag geen kampeergedrag vertoond worden. Dus stoelen, luifels etc is niet toegestaan. Mijn Duc is daarop geprepareerd. Gordijnen achter de voorstoelen zodat het aangezicht een normaal geparkeerde auto is.

Zondag 9 juli 2023

De vooruitzichten voor vandaag zijn 22 graden met een zacht Noorder windje. Perfect om een dagje strand te pakken. Per slot van rekening sta ik op de strandparking dus er maar van profiteren.

Ik heb er een lange stranddag van gemaakt. Van 09:00 tot 18:00 uur. Het was goed uit te houden. 

Ik ben geen tweede nacht hier gebleven. Dit soort gedoogplekjes kan je maar beter één keer aandoen om klachten te vermijden. Zodoende ben ik Nazaré, noordelijk, voorbij gereden en vond deze spot.

Vorige   Home   Volgende