Europa trip 2024: Week 04 - Van Pöggstall naar Hochosterwitz.

 Zondag 26 mei 2024

De Blog van de afgelopen week staat weer online. Ik kan weliswaar niet zien wie de blog bekijkt, maar kan wel in de statistieken de populairste landen zien die de Blog bekeken hebben. En daar zitten heel exotische tussen zoals Zuid-Korea, USA, Rusland etc. Aan de teller van de Blog, meer dan 2000 inmiddels, is te zien dat er redelijk veel via Google gezocht wordt op "Exploring Europe” denk ik.

Ik zak vandaag weer verder de Donau af via de Romantische straat richting Wenen. Dus regelmatig passeer ik diverse ruïnes van Burchten, kastelen,

Houtzagerijen,  mooie kerken en typische Oostenrijkse romantische huisjes.

De hellingen van de Donau lijken, door zijn hoeveelheid wijngaarden, veel op de Moezel.

Regelmatig passeerde ik trein tunneltjes door de bergen. Modelspoorliefhebbers kunnen hier hun hart ophalen en voldoende inspiratie opdoen.

Een camper overnachtingsplek vond ik naast het station Kritzendorf. Ergens onder de rook van Wenen.

Volgens de recensies op park4night is dit de perfecte plek om je camper veilig achter te laten en met de trein naar Wenen te gaan. Een dagticket voor zowel de trein, tram en/of metro kost volgens opgave minder dan tien euro. Dus ik ben benieuwd. Maar… dat is voor morgen.

Maandag 27 mei 2024

Ondanks dat ik pal naast de spoorbaan sta, heb ik goed geslapen. Wel wat kort. De treinen reden tot miďdernacht en begonnen weer om 05.30 uur.  Straks eens kijken hoe de kaartjesautomaat werkt. Als ik goed heb gekeken dan kan ik het beste een dagretour nemen en uitstappen in het station Franz-Josefs Bahnhof. 

Het is dan minder dan twee kilometer lopen naar de binnenstad. Voor zo’n korte wandeling ga ik geen metro pakken. Dus laat mij, net als deze passant, even sportief doen.

Zoals elk Capitool heeft ook Wenen zijn mooie kerken. Zoals hier, de Votivkirche. Helaas gesloten op maandag.

Bordeaux, Madrid of hier in Wenen… overal zijn de centrums bouwputten. Natuurlijk is het nodig om het mooi te maken en mooi te houden maar ik ben bang dat over twee generaties ze pas klaar zijn en dan opnieuw kunnen beginnen met onderhoud.

 

Het stadhuis van Wenen.Hoe groot en mooi wil je het hebben.

Op het plein voor het stadhuis was men bezig met het opbouwen van muziekpodia en al wat meer bij zo’n festival komt kijken. Het wemelde van de stewards en beveiligers die, waarschijnlijk door de grote camera en lens,  mij geen strobreed in de weg legden. Totdat een slimme steward vroeg wat ik aan het doen was. Om een lang verhaal kort te maken… mijn aanwezigheid was niet gewenst. Het bleek een afgesloten gebied. Maar oke, toen had ik al mijn plaatjes. 😛

En omdat ik toch op de brutale toer was, kon ik het niet laten om ergens snel even binnen in het portaal deze foto te maken. 

Het mag gezegd worden, plafond schilderen, dat kunnen ze. Zoals hier in de Lichtentaler Pfarrkirche.

Maar na een paar uur had ik het wel gezien. Er zal ongetwijfeld veel meer moois te zien zijn in Wenen, maar ik had inmiddels alweer genoeg kilometers geslenterd. Dus ik ben met het treintje terug gegaan naar de camper en ben de Donau verder afgezakt richting Bratislava. 

Hier, vlak voor de grens met Slowakije, is het landschap zo plat als Groningen of de Belgische Westhoek. En er staan meer windmolens dan voor de kust van Oostende in de Noordzee, zo lijkt het. 

Net buiten het stadje Hainburg an der Donau vond ik dit picknick plekje. Volgens park4night perfect om te overnachten.

Helaas niet een direct zicht op de Donau maar een tiental meters verderop kon ik nog mooi de Donau zien tussen het struikgewas.

Dinsdag 28 mei 2024

Goedemorgen, ik heb geslapen als een keukenhof prinses. Maar het plekje was dan ook zo vredig en donker hier. Geen verkeer, geen treinen, niks, nakkes, nada van dat al.

Van hieruit is Bratislava, de hoofdstad van Slowakije, op het gemak aan te rijden. Ik heb gisteren dan ook een tol-sticker voor Slowakije aangeschaft. Momenteel heb ik dus twee tol-stickers operationeel. Oostenrijk en Slowakije. En mocht ik de Donau willen volgen, die door tien landen stroomt, dan zal de tol-sticker voor Hongarije er nog bij komen. Vanaf Bratislava zou Boedapest weleens de volgende bestemming kunnen zijn. 

Maar dat is van later zorg. Eerst een beetje wakker worden met mijn chocolade koffie en dan twee eitjes bakken.

Vlak achter mijn kampeerplekje is een berg(je). De enige in de omgeving. De weg naar de top is een toll weggetje dat vier euro’s mocht kosten. Maar dan heb je een magnifiek uitzicht zoals hier over de Donau.

En de landerijen rond de berg.

Wat verderop is Bratislava te zien. De hoofdstad van Slowakije. Mijn reisdoel voor vandaag.

Maar eerst nog wat inkopen doen.Mijn (drink)water is alweer bijna op.

Het is hier knap warm, dus het water gaat hard. En bij de Action wil ik even snel een USB kabeltje kopen.

De mijne is net te kort voor het mooie.

Bij het binnenrijden van Slovensko, zoals de Slowaken hun land noemen, stond een file van enige kilometers.

De Oostenrijkse politie was bezig met inrijcontrole. Dus gelukkig niet in mijn richting.

Toen ik vanuit Duitsland Oostenrijk kwam binnenrijden was het verschil in wegen zo’n beetje gelijk aan die tussen Vlaanderen en Wallonië. Nou, ik zal je zeggen dat vanuit Oostenrijk Slowakije binnenrijden een graatje erger is.

Niet dat de vering het zal begeven, maar het wegenonderhoud heeft hier al enige tijd op zich laten wachten.

Net achter Bratislava vond ik dit plekje aan het Zlaté Piesky meer. Met, achter de auto, kiezelstrandjes.

De recensies op Park4night waren verdeeld omdat het een naturistengebied betreft, maar dat kan mij niet echt

boeien. Ik ben niet van die benauwde. Het weer is helaas plotseling, van strakke blauwe lucht met nul 

windsnelheid, omgeslagen naar harde wind. Dus badderen stel ik even uit. 

Woensdag 29 mei 2024

Vanmorgen was de wind vertrokken. Althans, een stuk minder. Ik heb dus heerlijk in het zonnetje even lekker kunnen plonsen. Ik heb hier nog heerlijk tot na de lunch genoten van het mooie weer.

Ik heb er sterk aan zitten denken hier nog een dagje aan te plakken. Maar die auto storingscode P2148 zit me niet helemaal lekker. Gisteren kwam hij plotseling weer, eenmalig, even terug. Ik heb de auto gelukkig weer snel aan de praat gekregen, alle connectors van de injectoren ingespoten met contactspray en de code gereset. Maar helemaal lekker zit het mij niet. Op zich kan ik wel alle draden open leggen, de ecu demonteren en alles checken op draadbreuken etc. Maar dat doe ik liever thuis. Wel zo veilig. Hier in Slowakije een garage zien te vinden als het niet naar wens gaat is geen aanlokkelijke gedachte, en repatriëring is, gezien de afstand, een gebed zonder einde. Dus het plan om Slowakije en Hongarije te doorkruisen laat ik voor dit jaar varen.  Ik ga op mijn gemak westwaarts terug naar Oostenrijk zodat ik het zuiden van Oostenrijk kan bekijken. Dan heb ik heel Oostenrijk gehad en kan ik via het noorden van Italië naar Frankrijk. 

Ik ben dus gaan rijden richting Graz. Na Wenen de tweede grootste stad van Oostenrijk. Aan de rand van Wiener Neudorf vond ik dit natuurmeertje met een parking aan de bosrand. 

Ik heb even heerlijk gezwommen in het kraakheldere water. Nu even eten en dan is het mooi geweest voor vandaag. Tijd om even te relaxen.

Donderdag 30 mei 2024

Bij het ontwaken was het een pak rustiger dan gisteren bij aankomst. Ik heb op mijn gemak ontbeten en op Google maps de Burgruine Aggstein en de Myra watervallen aangevinkt als bezienswaardigheden voor vandaag.

Onderweg naar de Burgruine vond ik het verdacht rustig op de weg. Het blijkt dat iedereen vandaag vrij is in het kader van de Sacramentsdag. Fronleichnam, zoals men hier zegt. Voor mij mooi meegenomen want gisteren vond ik de omgeving hier een drukte van jewelste met knappe agressieve rijders.

De Burgruine vond ik trouwens knap tegenvallen. Compleet overwoekerd in een donker bos dat ik, dankzij de toverkunsten van Google navigator, maar net aan, via gravel bosweggetjes, kon bereiken. Ik heb er zelfs nog geen foto van willen nemen.

Maar gelukkig maakte de toertocht naar de watervallen het weer goed. Wat een prachtige omgeving om doorheen te rijden. Je kijkt je ogen uit.

De Myra watervallen zijn niet al te groot maar de paden zijn netjes aangelegd. Je kunt er met niet te veel moeite naar boven lopen. Het is wel knap commercieel. Entree is vier euro.

Na de Myra watervallen is het weer tijd om verder richting Graz te rijden. Ik heb deze keer gekozen voor de Autobahn A2. Lekker relaxt, cruise control aan en voldoende parkings voor wat rust en koffie. Want dat mag gezegd worden. Er zijn veel, heel veel rustpunten gecreëerd langs de autobahnen hier in Oostenrijk. Veel meer dan, bijvoorbeeld, de Franse Peace.

Op de foto is het niet te zien maar op deze parking heb ik vijf golven van onweer met hagel over me heen gehad. Gelukkig niet ter grootte van golfballen, maar toch door de hoeveelheid reden genoeg voor iedereen om de Autobahn af te vluchten en te schuilen hier op de parking. Er was geen hand voor ogen te zien. Ik ben op mijn gemak maar een uiltje gaan knappen. Althans voor zover dan kon door de herrie van het gekletter op mijn dak.

Bij het natuurreservaat Harter Teich vond ik een netjes plekje voor de nacht. Als ik Park4Night mag geloven, moeten er hier zelfs gratis warme douches te gebruiken zijn. Straks maar eens kijken. Maar eerst eten en de Blog online zetten. De rest is voor morgen.

Vrijdag 31 mei 2024

Wat heb ik hier lekker geslapen. Aan de rand van een terrein van de Kneipp Aktiv Club. 

Een recreatieve organisatie die de sportvisser een warm hart toedraagt, zo laat het zich aanzien. 

Want, het draait allemaal om dit meer met overal sportvissers stekken. Al dan niet met tenten voor de nachtvissers.

En zelfs een bos vol dergelijke hutten. Al moet ik zeggen dat de meeste hutten wel in een heel donker bos stonden.

Dus perfect voor mensen met zonneallergie. 

Als kers op de taart heb ik heerlijk kunnen douchen. Zeer schone (hete) douches en toiletten zijn er aanwezig.

Geen hekken, poorten of barelen en ook geen instructies dat het voor de camperaar verboden is. Chapeau!!

Onderweg naar Graz, tijdens een korte koffiebreak, heb ik nog even snel water getankt.

Zo reizend met de camper wordt je jezelf best rap bewust van je watergebruik. Ondanks dat ik drinkwater enkel uit

flessen bronwater drink, en mijn water tank dus enkel gebruik voor tanden poetsen, handen wassen en wat kopjes

afspoelen, moeten er toch regelmatig veertig liters aangevuld worden.

Het is inmiddels al uren aan een stuk aan het regenen. Voor zover ik kan zien op de weerapp is de buienzone zo

groot als Oostenrijk, Duitsland, Luxemburg, België en Nederland. Inmiddels ben ik in (bij) Graz.

Ik sta aan de zuidzijde van het vliegveld. Zo’n beetje aan het begin, of het einde van de runway, heb ik me gesetteld

met een goed boek. Nog geen vliegtuig gezien en gehoord. Dus ik laat hier de regenbui lekker overwaaien.

Het heeft geen zin om met dit weer de stad te gaan bezoeken.

Zaterdag 1 juni 2024

Het is alweer een nieuwe maand. Tot op heden zijn, op Tirol na, nog weinig Belgische en Nederlandse

vakantiegangers gezien. 

Gisterenavond heb ik, na het toeren, de auto neergezet op Rastplatz Eggenfeld langs de Pyhrn Autobahn. Het was weliswaar tussen 23.00 uur en 05.00 uur redelijk stil. Althans dat denk ik omdat ik tussen die uren aardig heb doorgeslapen. Maar na vijven begon het verkeersgeluid toch aardig door te dringen. Ik vraag me af hoe die vrachtwagenchauffeurs dat doen. Hun cabine zal zo’n beetje net zoveel geluid doorgeven als de isolatie in de Duc.

We beginnen de dag vandaag met een tunneltje. Ben benieuwd of het net zo’n lange tunnel wordt als gisteren.

De plabutschtunnel, ten westen van Graz,  was toch wel één van de langste die ik heb meegemaakt.

Hij is een dikke tien kilometer lang en is de op één na langste tweebuizige tunnel van Europa.

Maar voor nu ga ik eerst op zoek naar een benzinestation.

De tank is aardig aan het leeg raken en ik wil liever niet tanken aan de Autobahn.

Met een verschil van dik dertig cent per liter in prijs is mij dat te veel.

Tijdens het rijden naar de Shell zag ik een groot shoppingcenter met een Mediamarkt.

Gisteren kreeg ik mijn tablet niet meer opgeladen omdat de USB connector het had begeven.

Normaal bestel ik dan via Ali-express een connector en vervang hem. Maar de tablet is al zo oud en

langzaam dat ik mezelf maar getrakteerd heb op een nieuwe Samsung A9.

Zo duur zijn ze nu ook weer niet. Dus ik kan weer twee jaartjes vooruit.

Ik ben naar het Zuidwesten gereden richting Klagenfurt over de Autobahn A2 naar de Burg Hochosterwitz.

De regen is nog steeds gestaag. Soms wil het even stoppen. Mooi om even snel een plaatje te

schieten.

Als het droog is wil ik de burcht Hochosterwitz morgen bezoeken.

Het schijnt een mooie,maar uitdagende wandeling te zijn naar de top van de heuvel waar hij staat.

Maar dat is voor later. Eerst even relaxen en wat eten op mijn bivakplek bij het dorpje Niederosterwitz.

Vorige Home