Exploring Europe with Woodhiker

  Zondag 21 september 2025 Onder toeziend oog van mijn buren ga ik de dag starten met een grote kuis.  Vloer geboend en porta potti geleegd. Ik kan de zondag niet beter beginnen.  In België en Nederland kennen we onze Westwal. Hier is het de Oostwal. In  deze streek is daar nog wat bunkers van terug te vinden. Vrijwilligers hebben hier en daar hun best gedaan om de touch and  feel te behouden. De bunker was jammer genoeg gesloten. Als ik het bord goed begrijp  kan je een telefoonnummer bellen waarna iemand langskomt om tekst  en uitleg te geven. Maar ik wilde nou ook weer niet iemands zondagochtend rust de mist  in helpen. Per slot van rekening heb ik een groot deel van mijn werkzame  leven in een bunker gezeten.Dus nieuw zijn ze niet voor mij. Ik toer weer westwaarts langs de grens met Kaliningrad. Redelijk dichtbij vandaag. Hier is het één en al akkerland en redelijk dichtbevolkt. Het ene dorpje volgt het  andere vrij snel op wat het r...

  Zaterdag 20 september 2025 Ik heb geslapen als een Os op het plekje aan het Litouwse meertje. Ik ben zo’n zes kilometer van de Poolse grens, dus het Litouwen  hoofdstuk is afgesloten. Het lijstje landen die ik inmiddels aangedaan  heb begint aardig te groeien. Voordat ik Polen binnen mag eerst even de verplichte documenten en  autocontrole ondergaan. Een land dat zijn eigen munt aanhoudt en ook  nog eens grenscontroles erop nahoudt mogen ze van mij uit de Europese  Unie gooien. Zo’n bijzondere financiële bijdrage levert Polen nou ook weer  niet. Ik denk dat het mij als Nederlander meer geld kost dan dat de Polen  ons wat opleveren. En ik heb het al eerder gezegd… de enige interessante  dingen voor de doorsnee burger zijn één munt en open grenzen. En daar  voldoet Polen dus niet aan. De Poolse grensstreek is glooiend met land en akkerbouw. Het valt me op dat  het een stuk welvarender is dan de Baltische staten. Mooie nette huizen v...

  Vrijdag 19 september 2025 Ik start vandaag op de zuidelijke route langs de grens met Wit-Rusland. Een  route met voornamelijk landbouw en soms een prachtig gekleurd momentje. Net als in Estland en Letland wordt hier veel gedaan aan het in herinnering  houden van hun Partizanen in de strijd tegen de Nazi’s en later de Bolsjewieken. Bij dit monument is de verklaring bijgevoegd van de Partizanenleiders aan de  natie Litouwen: VERKLARING VAN DE LITOUWSE PARTIZANEN LEIDERS Op 23 april 1946 namen de leiders van de Litouwse partizanen, in navolging  van de wil van de natie, de verantwoordelijkheid op zich om de onafhankelijkheid  van ons land te herstellen, dat zo bruut door de bolsjewieken was veroverd. Ze  erkenden dat het absoluut noodzakelijk was om aan onze burgers, evenals aan  andere buitenlandse naties en staten, de principes te verklaren op basis waarvan  Litouwen zijn toekomst zou moeten bepalen en die door de gewapende partizanen  ...